Op een persconferentie verontschuldigde een duidelijk nerveuze Stephen Harper zich namens zijn land voor het ‘ondraaglijke leed’ dat Nickelback bij muziekliefhebbers over de hele wereld heeft veroorzaakt, betreurde hij de ‘traumatiserende songteksten’ van Alanis Morissette en drukte hij zijn spijt uit voor de ‘hersenloze nep-punk’ van Avril Lavigne.
Onder druk van het IMF, de Wereldbank en de WTO (World Tinnitus Organization) betuigde Harper zijn medeleven met de talloze slachtoffers van Justin Bieber, ‘wier leven nooit meer hetzelfde zal zijn’. De Canadese premier voelde zich naar eigen zeggen ‘beschaamd over Biebers antikunst’.
‘Ik vraag vergiffenis voor de auditieve verschrikkingen die mijn land op de wereld heeft losgelaten’, zei Harper beteuterd. ‘De botsing van de Angelsaksische en de Gallische cultuur in onze Canadese natie was helaas een vruchtbare bodem voor muzikale miskramen.’
Barack Obama:
‘Wij zullen altijd afschuwelijke herinneringen overhouden aan Céline Dion en Shania Twain’
De Canadese verontschuldigingen konden op veel positieve reacties rekenen van zowel de media als andere staatshoofden. Amerikaans president Barack Obama, wiens eigen dochters Malia en Sasha slachtoffers zijn van Justin Bieber, zei: ‘Canada heeft zich vandaag groots getoond in zijn nederigheid. Wij zullen altijd afschuwelijke herinneringen overhouden aan Céline Dion en Shania Twain, maar eveneens zullen wij in onze harten de kracht vinden om te vergeven.’
Een regeringsleider die historische excuses aanbiedt, is een zeldzaam historisch gegeven. Duits bondskanselier Willy Brandt baarde international opzien in 1970 met zijn knieval bij het monument voor Joodse nazislachtoffers in Warschau. In 1998 excuseerde toenmalig paus Johannes-Paulus II zich voor het leed dat de katholieke Kerk in de geschiedenis veroorzaakt heeft en nog zal veroorzaken. In eigen land heeft ontslagnemend premier Yves Leterme (CD&V) reeds zijn excuses aangeboden voor de belastingen die zijn opvolger Elio Di Rupo (PS) de middenklasse zal opleggen.