‘Er is géén populaire partij in Vlaanderen waarbij ieder woord van de voorzitter een nieuwe mediarel uitlokt en waar de andere partijen en de media een schutskring rond willen leggen.’ Dat heeft een inderhaast opgerichte parlementaire commissie besloten na een grondige studie van het politieke landschap op basis van de krantencommentaren van de voorbije twee maanden. ‘We hopen dat we met dit onderzoek eens en voor altijd de hardnekkige geruchten over zo’n partij de kop hebben kunnen indrukken.’
Die geruchten kenden vorige week hun hoogtepunt in de media. Er was een ‘nieuw soort cordon sanitaire in de maak tegen een niet nader gespecificeerde partij’, zo klonk het. Het zou om een eerlijke, rechtlijnige partij gaan die het grootste aantal stemmen heeft behaald in Vlaanderen, maar die door de andere, machtsgeile partijen wordt uitgesloten. De goedbedoelende partijvoorzitter zou het slachtoffer zijn van voortdurende demonisering, waarbij zijn tegenstanders bewust ieder woord verdraaien om er een mediarel over te schoppen. Niemand kon echter achterhalen waar de geruchten over zo’n partij vandaan kwamen en er werden nooit harde bewijzen gevonden voor de twijfelachtige beweringen.
Federaal eerste minister Elio Di Rupo (PS) is alvast opgelucht dat de vertelsels over een nieuw soort schutskring rond een imaginaire partij eindelijk van de baan zijn. ‘Populaire partijen in Vlaanderen hebben de voorbije veertig jaar altijd al de premier mogen leveren. Een ijzeren wetmatigheid in de Wetstraat. Maar ik ben nu als Franstalige premier kunnen worden, ergo er is in Vlaanderen momenteel géén populaire partij. En maar goed ook: met zo’n partij zou een vlotte regeringsvorming onmogelijk zijn geweest!’
‘Je zou toch denken dat als een partij zo groot zou zijn, ze toch zeker in een derde van de gemeenten in de meerderheid zou zitten’, beweert ervaringsdeskundige Daniël Termont (sp.a). ‘En misschien zelfs een burgemeester of veertig zou leveren. Zéker in de grootste havenstad van Vlaanderen. Maar dat is dus niet het geval: Gent wordt gewoon bestuurd door een coalitie van sp.a, Groen en Open Vld. Ook in de overige 200 Vlaamse steden en gemeenten zetelen er geen schepenen van een partij die doodgezwegen zou worden.’
Ook Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) beweert nog nooit van een dergelijke partij gehoord te hebben. ‘Ik kan me niet voorstellen dat ik een regering zou kunnen leiden met dergelijke sukkelaars. Zo’n partij zou waarschijnlijk zelfs in staat zijn om uit de Vlaamse regering te stappen omdat ze malcontent is over de federale regering! Neen, ik ben tevreden met mijn enige coalitiepartner sp.a, die een bron van betrouwbaarheid en collegialiteit is.’
Elio Di Rupo:
‘Ik ben als Franstalige premier geworden, ergo er is in Vlaanderen géén populaire partij’
Eén krant blijft echter bij hoog en bij laag volhouden dat er wel degelijk een partij bestaat die wordt doodgezwegen. De zelfverklaarde kwaliteitskrant publiceert iedere dag nieuwe, suggestieve bewijspogingen van het bestaan van die vermeende partij met haar geplaagde partijvoorzitter. Yves Desmet, hoofdredacteur van de enige échte kwaliteitskrant van het land, ontkent echter dat een dergelijke krant zou bestaan. ‘En als ze al bestaat, dan heeft ze die hele doodgezwegen partij en die Calimero-karikatuur van een partijvoorzitter waarschijnlijk helemaal zelf verzonnen. Kortom, het gaat niet over een kwaliteitskrant, en dus zwijgen we er maar beter over.’