De vrijlating van Michelle Martin wekt aan beide kanten van de taalgrens zo veel eensgezinde woede op dat de Vlaams-nationalisten er onrustig van worden.

N-VA vreest dat Martin Belgen verenigt

Het hele land is gechoqueerd door de vrijlating van Michelle Martin en dat baart de N-VA grote zorgen. De nationalisten hadden gehoopt dat de Walen het gingen opnemen voor de veroordeelde misdadigster.

De partij van Bart De Wever zoekt al enkele weken koortsachtig naar manieren om politiek garen te spinnen bij de rel over Michelle Martin. De voormalige echtgenote van Marc Dutroux werd mee veroordeeld in de ophefmakende pedofiliezaak, maar kreeg onderdak in het nonnenklooster van Malonne, nabij de Waalse stad Namen.

‘Een Waals klooster dat een Waalse criminele vrouw onderdak verleent: dat leek ons gefundeness Fressen’, zegt woordvoerder Jeroen Overmeer. ‘Zeker aangezien zij met haar daden enkele Vlaamse families zwaar getroffen heeft. Jammer genoeg is het ons niet gelukt om de zaak communautair op de spits te drijven. Vlaamse én Waalse politici putten zich nu al een hele zomer lang uit in het verzinnen van verontwaardigde leuzen en eerlijk gezegd hebben wij niet de fut om mee te brullen dat het onaanvaardbaar is en dat er geen rechtszekerheid meer is en dat de slachtoffers gehoord moeten worden en dat justitie rot is. Na twee jaar misnoegd te zijn over van alles en nog wat lijken we ons vaatje verontwaardiging tot op de bodem geledigd te hebben. Een merkwaardig gevoel is dat.’

Dat de zaak-Martin niet is uitgedraaid op een communautaire twistappel heeft de partij volgens zichzelf niet aan zichzelf te danken. ‘Wij hebben in onze communicatie over de zaak keer op keer benadrukt dat het om Wáálse nonnen ging, maar de publieke opinie is ons niet gevolgd. Onbegrijpelijk’, zegt de hoge partijfunctionaris Ben Weyts.

‘Misschien hebben we de Walen toch een tikkeltje onderschat’, beseft Siegfried Bracke. ‘Wanneer je het Waalse ras bestudeert, ga je ervan uit dat die mensen slechts opstaan om hun werkloosheidspremie te innen om dan vervolgens weer in hun bed te kruipen of ergens aan een toog te gaan hangen. Maar blijkbaar komen ze ook hun huis uit om op potsierlijke wijze te protesteren tegen het besluit van de Arme Klaren om Michel Martin in hun midden op te nemen.’

Bracke erkent dat hij er koude rillingen van krijgt om Vlamingen zij aan zij met Walen te zien betogen tegen een immanent onrecht. ‘We moeten er ons voor hoeden dat Michelle Martin uitgroeit tot een nieuw Belgisch symbool. Een heroplevende belgitude is mogelijk nefast voor mijn verdere carrière. Ook de afkeer voor de fiscus en de flikken blijkt de Belgen meer te verenigen dan ons lief is.’

Siegfried Bracke:
‘We moeten er ons voor hoeden dat Michelle Martin uitgroeit tot een nieuw Belgisch symbool’

Dat Paul Marchal heeft aangekondigd dat hij weer in de politiek wil stappen, stemt de partij evenmin vrolijk. ‘Hij is in ieder geval niet welkom bij ons’, stelt Bart De Wever. ‘De splitsing van de Belgische justitie die wij eisen, is niet in zijn belang. Hij wil vanuit Vlaanderen blijven bepalen wat er met Waalse veroordeelden gebeurt. Met dat principe gaan wij niet akkoord. Maar Paul Marchal als politieke tegenstander is evenmin een cadeau. Je kunt die mens niet belachelijk maken of je krijgt de goegemeente op je dak. Gelukkig zet hij zichzelf dikwijls publiekelijk te kakken.’