België eist dat Duitsland zijn herstelbetalingen hervat zoals die zijn vastgelegd in het Verdrag van Versailles na Wereldoorlog I. Ons land kreeg toen recht op 2,5 miljard goudfrank, wat rekening houdend met de inflaties en devaluaties van de voorbije 90 jaar overeenkomt met zo’n 14 miljard euro – precies het bedrag dat de regering nog moet bijeen graaien voor de komende begroting.
Een optimistische Yves Leterme (CD&V) bevestigde het Belgische manoeuvre. De eerste minister, die nog altijd ontslagnemend is, heeft na lang twijfelen de begrotingsopmaak overgenomen van Elio Di Rupo. ‘En dat is nog niet alles: als we ook alle achterstallige interesten en boetes voor laattijdige betaling verrekenen, komen we aan een bedrag van zo’n 340 miljard euro. Daarmee kunnen we in één klap de volledige staatsschuld aflossen’, zo rekende Leterme voor. ‘Als we ook nog eens beslag leggen op het spaargeld van de burgers, kunnen we misschien zelfs Dexia redden.’
Dat de Belgisch-Duitse relaties ondertussen veel hartelijker zijn dan in het tweede decennium van de vorige eeuw hindert niet, vindt Leterme. ‘Iedere regering moet voor zichzelf maar uitzoeken van wie zij nog uitstaande schulden kan eisen. Als de Duitsers ons confronteren met achterstallige betalingen, zullen wij uiteraard hoogst verontwaardigd reageren, want zij waren nog altijd de bad guys in beide wereldoorlogen’, suste de premier.
De financiële markten reageerden vanmorgen uitbundig op de kordate begrotingsaanpak van België. De tienjaarsrente daalde op amper één uur tijd tot onder de 2 procent, terwijl beleggers plots massaal het Duitse staatspapier links lieten liggen. De Duitse bonskanselier Angela Merkel liet echter weten ‘niet van plan te zijn om het Duitse Volk en het Duitse Rijk te laten opdraaien voor het wanbeheer van een wingewest als België’.
‘Geen probleem, we hadden zo’n reactie verwacht’, repliceert Leterme. ‘Dat hebben de Duitsers ons tijdens het Interbellum ook al eens gelapt. Maar we zijn erop voorbereid: om de terugbetaling te garanderen, zullen we eerstdaags het Ruhrgebied bezetten. Die tactiek heeft in 1923 zijn doeltreffendheid al eens bewezen.’
Defensieminister Pieter De Crem heeft alvast een troepenmacht van 60.000 man verzameld aan de Belgisch-Duitse grens, en wacht enkel nog op goedkeuring van de Franse premier Raymond Poincaré. Volgens professor internationale politiek Hendrik Vos (UGent) hoeft België echter niet te rekenen op een nieuw bondgenootschap met de Fransen. ‘President Nicolas Sarkozy heeft zich door zijn voortdurende geflikflooi met Angela Merkel verzekerd van de Duitse steun’, stipt Vos aan. ‘Die alliantie zal hij niet gauw opblazen.’
Premier Yves Leterme:
‘Om de terugbetaling te garanderen, zullen we eerstdaags het Ruhrgebied bezetten’
Veel realistischer is dat Frankrijk België binnenvalt opdat ons land zijn engagement in de zaak-Dexia alsnog opneemt, zegt de politicoloog. ‘Met name de industriële as Charleroi-Luik wekt de Franse interesse. Weten de Franse veldheren veel dat zij daar enkel een grote hoop roest zullen aantreffen en dat het economische zwaartepunt ondertussen in Vlaanderen ligt, wat door de mondaine Fransen nog altijd beschouwd wordt als een agrarisch, welhaast feodaal gebied.’