Patrick Lefevere kijkt zuur. Op een persconferentie waar hij zijn dopingverhaal uit de doeken wil doen, is geen enkele journalist aanwezig.

Dopingbiecht Lefevere valt in dovemansoren

Patrick Lefevere zit in zak en as. Hij heeft toegegeven dat hij zijn renners jarenlang en systematisch aanzette om doping te gebruiken. Maar de wielerpers is helemaal niet geïnteresseerd in zijn biecht.

‘Niemand is geïnteresseerd in mijn ontboezemingen!’, snikte een wanhopige Patrick Lefevere na afloop van een persconferentie waarop geen enkele wielerjournalist zijn gezicht had laten zien. Voor een lege zaal gaf Lefevere toe dat er onder zijn leiding systematisch doping werd gebruikt bij Mapei, Domo-Farm Frites en QuickStep. Hij had renners daar persoonlijk toe aangezet, zo erkende Lefevere terwijl er nul camera’s draaiden.

‘Een mens kan zich maar beter behoeden voor een jaartje te veel. Daarom trek ik nu al het boetekleed aan in plaats van te wachten op een wielerjournalist die mijn verleden uitspit’, zo begon Lefevere zijn biecht veelbelovend. ‘Maar in Vlaanderen ligt geen hond wakker van de aanstootgevende praktijken binnen mijn wielerteams!’

‘Ik ging nochtans vrij crapuleus te werk’, zei Lefevere in een zeldzame bui van oprechtheid. ‘Renners die werden betrapt of verdacht, spuugden we uit. Voor de buitenwereld speelden we de vermoorde onschuld, maar jarenlang hebben we de boel belazerd. Met Mapei behaalde ik in de jaren negentig, beter bekend als het epo-tijdperk, als ploegmanager tot 95 overwinningen per seizoen. Onder mijn leiding eindigde Mapei zeven jaar achter elkaar als eerste op de UCI-ploegenranking. Qua symboliek kan die zeven wel tellen.’

Ondanks de vele smeuïge details is geen enkele Vlaamse wielerjournalist op het verhaal gesprongen. ‘Kritiek leveren op andere landen lukt doorgaans wel, maar mensen van eigen bodem hun portie aandacht geven is te veel gevraagd’, beet Lefevere de afwezige journalisten toe. ‘Ik geloof niet dat jullie een slecht geheugen hebben, wel een selectief. Geloofwaardige getuigenissen en mijn discutabele transferpolitiek wekken nauwelijks argwaan. Echt waar, ík ben de meest doortrapte ploegleider van mijn generatie, en ook van alle andere generaties. Maar niemand wil me geloven!’

Het bedroeft Lefevere tot vandaag dat de zuchtjes tegenwind die hij kreeg, hem nooit uit zijn lood konden slaan. ‘Journalisten durven nog altijd geen kritisch stuk te schrijven over mij’, foeterde de West-Vlaamse ondernemer. ‘Zijn ze bang dat ik hun de toegang tot Mark Cavendish of Tom Boonen ontzeg? De totale desinteresse in mijn persoon maakt me wanhopig. Hoe kan ik nu nog duidelijker maken wat ik allemaal op mijn kerfstok heb staan? De pers behandelt me zelfs bij een schokkende dopingbekentenis als een paria.’

Karl Vannieuwkerke:
‘Lefevere zou zijn eigen moeder doperen om in de belangstelling te staan’

‘Waarom zouden wij geïnteresseerd zijn in een dopingbekentenis van Lefevere?’, kaatst wielercommentator Karl Vannieuwkerke de bal terug. ‘Lefevere zoekt gewoon aandacht. Hij ziet dat anderen in de wielerwereld de jongste tijd met alle aandacht gaan lopen en hij kan dat moeilijk verkroppen. Iedereen weet dat Mapei en later QuickStep bekendstonden om hun zuivere reputatie. Denkt Lefevere nu echt dat wij zo naïef zijn om zijn bekentenis zomaar te geloven? Hij is een fideel man die zich omringt met betrouwbare mensen. Alleen is hij zo verdomd mediageil. Hij zou zijn eigen moeder doperen om in de belangstelling te staan.’