In een fraai vormgegeven persbericht meldt de socialistische beweging het overlijden van ACOD’er José Dogniffe. ‘Met veel droefheid neemt de spoorbond afscheid van zijn leider’, schrijft het goddeloze arbeidersfront. ‘Zijn plotse heengaan zet een beetje een domper op de stakingsvreugde.’
Dogniffe lag de jongste dagen zwaar onder vuur. In een gesprek met De Rechtzetting had hij de treinpendelaars vrijdag wereldvreemde egoïsten genoemd. Een dag later deed hij er in De Morgen nog een ferme schep bovenop. De vakbondsafgevaardigde van de NMBS schreef de reizigers af als egoïstische kakkerlakken, “harteloos ongedierte dat de maatschappij verziekt met zijn kleinzerige gezeur”.
ACOD Spoor:
‘Zijn plotse heengaan zet een beetje een domper op de stakingsvreugde’
De terugslag was enorm. Honderden verontwaardigde reizigers kropen in hun pen. ‘Ook ik heb een haatmail verstuurd’, zegt pendelaar Amin Poubelli trots. ‘Telkens als er mij iets tegensteekt, schrijf ik een vlammende mail. Ik vernietig mensen met woorden.’
Voelt hij zich nu niet schuldig? ‘Ik ben inderdaad een beetje geschrokken dat ook vakbondslieden maar mensen zijn. Dat had ik niet gedacht.’
José Dogniffe heeft zich omstreeks vijf uur ’s ochtends op de sporen geworpen. Doordat de treinen gisteren niet reden, bleef hij daar gewoon liggen. Uiteindelijk is hij enkele uren later in de gietende regen van ontbering gestorven. Geen prettige dood, maar we moeten er allemaal aan en niemand kiest hoe hij sterft. Tenzij hij zich voor een rijdende trein smijt, maar dat was gisteren voor de zoveelste keer geen optie.