Een kind in een vakbondshesje slaat op de vlucht voor zijn ziedende belagers.

Kinderen van stakende ambtenaren gepest

Kinderen van vakbondsmilitanten hebben het niet onder de markt: pesterijen zijn hun deel. Voetballertjes organiseerden zelf een stakerspiket, een lerares buisde zelfs moedwillige enkel leerlingen.

Het miezert. Toch komen alle spelertjes van de miniemenploeg van SK Vinderhoute gewoontegetrouw opdagen voor de wekelijkse training op woensdagnamiddag. Meer zelfs: sommige voetballers zijn speciaal een kwartier te vroeg gekomen. Snel wordt duidelijk waarom: drie jongeren mogen het terrein niet op. Hun collega’s versperren de doorgang.

‘Vandaag organiseren wij hier ons eigen piket’, stelt Bavo (15). ‘Zonen van stakers komen er niet in. Morgen (vandaag, nvdr) worden onze ouders gekloot, wel, nu is het de moment om te tonen hoe vervelend zo’n staking eigenlijk is.’

Eén van de gewraakte spelers maakt luid misbaar. ‘Mijn ouders staken voor de goede zaak!’, protesteert Olivier (14). ‘Het is een ongehoorde schande dat de regering beslist dat zij langer zullen moeten werken voor minder pensioen.’

‘Daar zijn mijn ouders vet mee’, werpt Davy (16) boos op. ‘Mijn ma en pa moeten sowieso tot hun 65ste aan den bak voor een pensioentje waar uw ouders hun neus voor zouden ophalen. Ge kunt op uw kop staan zoveel ge wilt, ge komt er niet in!’

‘Maar ík staak toch niet morgen?’, vraagt Birger (15). ‘Wat heb ik daarmee te maken?’

‘Het is met een bloedend hart, Birger, dat we u de toegang ontzeggen, want ge zijt een goed speler, maar we moeten nu eenmaal een signaal de wereld insturen dat het zo niet verder kan’, verdedigt Bavo het wilde stakerspiket. ‘Laat ons wel wezen: uw pa is een slechte mens én een linkse klootzak.’

Uiteindelijk zal trainer Eddy D’Hondt tussenbeide komen. ‘Birger, Olivier en Pieter, jullie zijn vandaag niet fit. Door de staking van morgen en de moeilijke, want socialistische gezinssituatie thuis hebben jullie te veel aan je hoofd om je vandaag goed te kunnen concentreren. Kom volgende week maar eens terug, jongens, dan zien we wel weer’, oordeelt D’Hondt.

Jeugdtrauma

Ook in de Antwerpse gemeente Boom richtten jongeren hun pijlen op kinderen van stakende ouders. Jonathan (12), wiens mama bij De Post werkt en wiens papa machinist is bij de NMBS, werd op weg naar de tekenles omsingeld door tien leeftijdsgenoten. Die namen hem mee naar een braakliggend terrein en dwongen hem zich volledig uit te kleden. Daarop bekogelden ze hun slachtoffer met Boomse klei. Het ventje liep een zware valling, een blauw oog en een jeugdtrauma op. ‘Hij verdient niet beter. Door zijn ouders zullen wij tot ons zeventigste aan de band mogen staan’, verklaart Wesley (13) de operatie.

Meisjes bleken zich vooral bezig te houden met online pesten. Zo kreeg Saskia (16) op Facebook te lezen dat ze zich vingert op foto’s van haar vader en dat ze ‘het’ graag doet met Zwan-worstjes. ‘Vreselijk gemeen’, huilt de vlijtige studente Latijn-wetenschappen. ‘Twee meisjes uit de moderne talen pesten mij omdat ze na hun examens gezellig naar 2 Girls 1 Cup wilden kijken. Nu durven ze echter niet omdat hun ouders door de staking de hele dag thuis zitten. Mijn papa zit bij de vakbond en daardoor moet ik het ontgelden. Maar hij staakt niet eens, want hij werkt in de bouw!’

In Gent zag Kimberley (15) opeens foto’s van haar booster op haar wall verschijnen. ‘Met platgestoken banden. Kutwijven!’, scheldt de jongedame. ‘Er stond een boodschap bij: “Mijn ouders geraken niet op hun werk, gij niet bij uw lief. PS: wij trouwens wel.” Als ik die te pakken krijgen, zal het hun beste dag niet zijn, ik zweer het!’

In Lommel viel de zoon van een postbode in de handen van een scoutspatrouille. De jongen werd vastgekneveld aan een balk die vervolgens boven een volle hudo werd gehangen. ‘Dat zal zijn pa leren het land plat te leggen. De luiaard’, reageert patrouilleleider Manu (17) verbeten.

Saskia (16):
‘Mijn papa zit bij de vakbond en daardoor moet ik het ontgelden’

Gwendolyne Manhaeghe (28), een lerares wiskunde uit Waregem die lesgeeft in een Antwerps college, ging zelfs zover om enkele leerlingen te buizen wier ouders staken. ‘Normaal gezien moest ik vandaag voor de klassenraad naar Antwerpen. Helaas: de treinen rijden niet en ik heb geen wagen. Daardoor kan ik ook geen cijfers doorgeven. Jammer toch. Ik had hen nochtans op voorhand gewaarschuwd: houd uw ouders tegen! Als ze het optelsommetje hadden gemaakt, wisten ze dat de uitkomst een dikke nul ging zijn op hun rapport.’

Overal in Vlaanderen zijn kinderen die hesjes dragen zoals de vuilniszakken van de vakbond opgejaagd wild. Ook jongeren die vaagweg lijken op Vincent Van Quickenborne, de gecontesteerde minister van Pensioenen, krijgen het hard te verduren.