Georges Grootjans:
‘Wie centraal wil staan, moet maar in een bedrijfswagen kruipen’
Je ziet méér blije gezichten in station Gent-Sint-Pieters wanneer een ontspoorde trein een miljoen miljard uren vertraging veroorzaakt dan op deze kalme vrijdagavond, na de aankondiging dat Sophie Dutordoir de nieuwe spoorbaas wordt. Reizigers loensen, loerend of er hen niemand volgt. Als mensen al tegen elkaar spreken, is het op gedempte toon. Reizigers ontwijken de dreigende slagschaduw die aan de voeten van de spoorwegpolitie kleeft.
‘Wij voelen ons geviseerd, ja’, sist pendelaar Annick De Ridder. ‘Wat denkt die Sophie wel? Ons zomaar een beetje centraal willen stellen. Daar heb ík in ieder geval niet om gevraagd. Laat ons gewoon gerust, oké?’
Onzekerheid
Ook occasionele passagier Jens Maes zit er niet op te wachten dat de NMBS hem centraal stelt. ‘Ik voel een zekere druk, alsof er iets van mij verwacht wordt. Maar ik weet niet wát’, huivert Jens. ‘Dat zorgt voor onzekerheid en faalangst.’
In een hoekje van het Sint-Pietersstation zit Georges Grootjans iedere halve minuut het uur te checken. ‘Mijn trein is nog altijd niet te laat’, zucht hij. Ook hij lijdt onder Dutordoirs verklaring. ‘Zoveel aandacht zijn we niet waard’, bromt hij. ‘Wie centraal wil staan, moet maar in een bedrijfswagen kruipen. Of een onafhankelijke spoorbond oprichten.’
Bij die spoorbonden heerst onvrede. ‘We gaan nog geen stakingsaanzegging indienen, maar we beraden er ons wel over’, geeft een afgevaardigde toe. ‘De reiziger centraal stellen, is spelen met vuur. Leer ons reizigers kennen. Doe één toegeving en ze geloven dat de NMBS naar hún pijpen moet dansen. Zo laat je geen treinen rijden.’