‘Meneer gaat overal verkondigen dat hij door een combinatie van een ijzeren wil en een ascetisch dieet zijn kilo’s is kwijtgeraakt. Schrijft daar zelfs een boek over en presenteert dat met veel poeha in het bijzijn van godbetert Carl Huybrechts’, klaagt de maagring in Knack. ‘Dat hij mij dagelijks allerlei vieze papjes door de strot duwt, wil ik best slikken. Maar ik eis wel respect. Er werden mij beloftes gedaan.’
De maagring voelt zich bedrogen. ‘Mij werd gevraagd mijn mond te houden, maar dan wel in ruil voor een verkiesbare plaats op de lijst.’
Toen duidelijk werd dat de kunstmatige stomatologische cirkel bij het samenstellen van de kieslijsten helemaal uit de boot zou vallen, stelde hij zijn hoop op het provinciegouverneurschap van Oost-Vlaanderen. Dat zou volgens de politieke logica binnenkort aan een N-VA–mandataris te beurt moeten vallen. Maar na een interne discussie dreigt de maagring het opnieuw te moeten afleggen, ditmaal tegen Siegfried Bracke.
‘Tenzij Bracke burgemeester wordt in Gent, wat toch behoorlijk onwaarschijnlijk is, word ik dus opnieuw over het hoofd gezien. Dat is tegen alle afspraken. Ik wil best loyaal zijn, maar ik ben niet naïef. Ik wil deze week nog een formele belofte op een belangrijke publieke functie, zo niet stap ik uit de partijleider.’
Bart De Wever ontkent ten stelligste dat er al een definitieve beslissing is gevallen over de kandidaat voor het eventuele gouverneurschap van de provincie Oost-Vlaanderen. ‘En verder moet alles wat ‘intern’ is, vooral ook intern worden gehouden’, bromt de voorzitter van de grootste Vlaamse partij.
Maagring:
‘Ik eis respect. Er werden mij beloftes gedaan’
De rest van de N-VA-top wenste niet officieel te reageren, maar zit duidelijk verveeld met de zaak. Midden de kiescampagne concentreert de partij zich liever niet op de ontevredenen. Toch is iedereen het erover eens dat de outcoming van één van de belangrijkste maagringen van het land een diep gat zou kunnen slaan in de N-VA-leider.