Tijdens de moeizame regeringsvorming van 2011 bleef het aantal Vlamingen en Franstaligen dat een boedelscheiding van België wenselijk vond, onafgebroken stijgen. Maar ondertussen lijkt de beweging zelf last te hebben van separatisme. In verschillende grote Belgische steden leeft het idee dat men het best op eigen benen kan staan als stadstaat, naar analogie met Monaco of Singapore.
Onlangs nog schoffeerde de PS-politicus Jean-Claude Marcourt Brussel door te beweren dat Wallonië z’n eigen zaken wel kan behartigen. Dat was koren op de molen was van Brusselaars die al langer dromen van een Brussels D.C., zonder bemoeienissen van wat zij zien als een provincialistisch Vlaanderen en een verarmd Wallonië.
In Antwerpen stelde een radicale vleugel van de N-VA voor om terug te keren naar het plan-Talleyrand van 1830, dat voorzag in een opdeling van het Belgische gebied tussen Frankrijk, Pruisen en Nederland, met een onafhankelijke, maritieme Vrijstaat Antwerpen in het westen. Volgens een onderzoek van DataDrive is 57 procent van de Sinjoren het idee genegen.
Ook de stad Namen denkt aan onafhankelijkheid. Als één van de rijkste van Wallonië is de stad het beu dat zijn goede reputatie wordt bezoedeld door de perceptie van ‘arme Walen’ uit de Borinage en rond Luik. RTBF-journalist Christophe Deborsu, zelf afkomstig uit het Naamse, had het in zijn populaire boek Dag Vlaanderen nog over de vrees dat ook Nederlanders langzamerhand het clichébeeld krijgen van ‘de Waalse uitkeringstrekker die op een industriële ruïne leeft‘.
Kortrijk kijkt naar zijn Franse buurstad Lille. Een anonieme CD&V-politicus zegt boos: ‘Als andere Vlamingen alleen maar kunnen lachen met West-Vlamingen, ondanks onze rijke industrie en cultuur, dan gaan we misschien best samen met Rijsel, waar we sowieso al één Eurodistrict mee vormen. Bovendien hebben Noord-Fransen binnen Frankrijk ook af te rekenen met hardnekkige vooroordelen.’
In Gent ten slotte broeit het al langer. De in 2007 opgerichte Nieuw-Gentse Alliantie is het zat dat het traditioneel Gents-Turkse karakter van de Oost-Vlaamse hoofdstad ontsierd wordt door duizenden slecht geïntegreerde West-Vlamingen die er komen om eindeloos te studeren en veel overlast veroorzaken. ‘Het is niet ons probleem dat er in West-Vlaanderen geen onderwijs is na de lagere school’, zegt Edmond Cocquyt Jr. van de N-GA.
Bijna twee derde van de Antwerpenaren ziet een maritieme ‘Vrijstaat Antwerpen’ wel zitten
In het paleis is men erg bezorgd over deze evolutie. Volgens welingelichte bronnen overweegt de koning om bij premier Elio Di Rupo te polsen of men geen structuur kan uittekenen met autonome vazallen, waar Albert soeverein over blijft zonder zich al te veel met de andere heerlijkheden en graafschappen te bemoeien.