Raoul Hedebouw trekt grote ogen als we hem vragen waar onze portefeuille is. © VRT

Wij gingen communist Raoul Hedebouw interviewen en nu zijn we onze portefeuille kwijt

Heeft iemand onze portefeuille gezien? Ons geld, onze kredietkaarten en een pakketje aandelen en dividenden zijn spoorloos sinds we Raoul Hedebouw (PVDA-PTB) gingen interviewen.

Deed zijn goedlachse exposé ons vergeten dat álle communisten erop uit zijn het geld van de mensen af te pakken?

Voor een interview met een communist moet je je goed voorbereiden en dat betekent dat je alle scherpe kantjes van je vragen vijlt. Kritische journalistiek allemaal goed en wel, maar je wilt niet in een Ardeens strafkamp belanden zodra een sjarel als Raoul Hedebouw aan de macht komt.

Wat we ondanks alle voorbereidingen over het hoofd zagen, was dat we onze portefeuille achteloos in onze achterzak hadden zitten tijdens het interview. Het was een prettige portefeuille, maar we zijn hem dus kwijt. Eruit gevallen, eruit gejat of simpelweg genationaliseerd: weg is hij.

Er zat net voldoende cash in om een nachtje door te zakken op gin-tonic. Verder een paar kredietkaarten voor impulsaankopen. En mogelijk ook een stuk of wat aandelen en dividenden – het was zo’n portefeuille.

Lieten we ons afleiden door de zoete praatjes van meneer Hedebouw over de winst die in de zakken van de rijken verdwijnt? Waren we ons te zeer aan het concentreren om géén vraag te stellen over het moorddadige mediabeleid van wijlen Fidel Castro? Deed zijn goedlachse exposé ons vergeten dat alle communisten erop uit zijn het geld van de mensen af te pakken?

Achteraf belden we meneer Hedebouw nog om te vragen of hij toevallig onze portefeuille had zien rondslingeren, maar hij kreeg geen eenduidig antwoord over zijn lippen: ‘Ik blijf genuanceerd op dat vlak.’