Media schreven gisteravond nog snel enkele stukken over Jan De Cock, maar alle hulp kwam te laat. © VRT

RIP Jan De Cock: letterlijk doodgezwegen

In het Psychiatrisch Centrum Sleidinge is kunstenaar Jan De Cock bezweken aan chronisch doodzwijgen door de Vlaamse media. Zijn dood maakt heel wat emotie los, gaande van opluchting tot leedvermaak.

Herr Seele:
‘Of het zijn bedoeling was weet niemand, maar hij kon bijzonder grappig uit de hoek komen’

Jan De Cock, geboren in 1976, is om het leven gekomen ten gevolge van het jarenlange doodzwijgen van zijn verwezenlijkingen in de Vlaamse pers. Gisterenavond wijdden allerlei media nog enkele berichten aan hem, maar dat mocht niet meer baten: krijsend en wild om zich heen shoppend blies de kunstenaar zijn laatste adem uit. Door zijn overlijden stierf hij.

Hij was de tweede Belgische kunstenaar, na Luc Tuymans, die een tentoonstelling had in het Tate Modern in Londen. Tevens was hij de eerste levende Belgische kunstenaar die in het Moma in New York mocht tentoonstellen. Desondanks stond hij bij het grote publiek vooral bekend om zijn arrogantie en zelfoverschatting. Volgens sommigen was dat een pose, volgens anderen een combinatie van psychische aandoeningen, waaronder het syndroom van Tourette en glossolalie.

Charlatan

‘Jan De Cock was een typisch product van het Belgisch absurdisme’, meent Herr Seele, die nog met De Cock samenwerkte in het humoristische programma Lava. ‘Hij was ontegensprekelijk lachwekkend door zijn enorme ego in combinatie met zijn beperkte verstandelijke vermogen, maar anderzijds was hij ook charmant. Of het zijn bedoeling was weet niemand, maar hij kon alleszins bijzonder grappig uit de hoek komen.’

Zijn manager denkt dat De Cock veel sympathie genoot door zijn charmes. ‘Hij was zoals hij was. Er werd gelachen met hem, maar zolang hij poen pakte, kon het hem niet schelen. Hij heeft veel respect gegeven en ook gekregen, vooral dan van zichzelf. Jan De Cock had het hart op de juiste plaats, maar zijn tong op de verkeerde. Op het einde van zijn leven bewezen zijn internationale optredens en zijn bankrekening dat hij niet de charlatan was waarvoor de meeste mensen in België hem aanzagen.’


Wandelende kakmachine

Zijn dood laat Vlaanderen niet onberoerd. In de pers krijgt De Cocks overlijden alom lovende recensies. Vooral de mise en scène wordt geprezen. Ook heel wat bekende Vlamingen reageerden op zijn onverwacht overlijden. ‘Er werd veel met je gelachen, maar jij lachte zonder twijfel ook veel met zij die met jou lachten. Whatever. LOL’, tweette Karl Vannieuwkerke. Ook Wim Delvoye liet zijn appreciatie blijken: ‘Altijd jaloers geweest op Jan: hij was een wandelende kakmachine. Hahaha. Wat een lul.’

Dat hij daadwerkelijk werd doodgezwegen door de media acht het parket nog niet bewezen, maar zijn manager heeft zich alvast burgerlijke partij gesteld. Wanneer blijkt dat cultuurjournalisten hem effectief met voorbedachtheid hebben doodgezwegen, wacht hen mogelijk een promotie.