De anonieme politicus ergert zich zo hard aan kranten en hun lezers dat hij er het zwijgen toe doet.

Burgemeester wil niet meer geciteerd worden

Een Vlaamse politicus heeft de lokale media gevraagd hem niet meer te citeren of op te voeren in opiniestukken. 'Ik heb een hekel aan de commentaren en kies voortaan voor buitenlandse media.'

Het is de Britse krant The Guardian die het nieuws naar buiten bracht. De politicus in kwestie, die burgemeester is in een relatief grote havenstad, onthulde dat hij niet meer geciteerd wenste te worden in Vlaamse dagbladen. Dat is een ongewoon verzoek, want de meeste politici staan als geile tentsletjes te hijgen bij elke verslaggever die ze spotten.

‘Ik wil niet meer dat journalisten me bellen voor een reactie. Ik verafschuw het als ze in mijn buurt komen om me spitante quotes te ontfutselen‘, geeft de politicus toe in The Guardian. ‘Mijn enige wens is dat ze me met rust laten. Ik spreek niet meer met hen, punt.’

Belaagde politicus:
‘Ik wil niet meer dat journalisten me bellen voor een reactie. Ik verafschuw het als ze in mijn buurt komen’

‘We hebben inderdaad een e-mail ontvangen waarin ons verzocht wordt de betreffende politicus geen vragen meer te stellen’, zegt een Vlaams hoofdredacteur.

‘Ik heb een hekel aan de degoutante commentaren van linkse lezers en kies voortaan voor buitenlandse media als ik iets te zeggen heb’, verduidelijkt de geplaagde burgemeester. ‘Misschien is dat een beetje touchy, maar ik zeg neen tegen debatten die ik niet kan controleren. Ik denk dat iedereen het erover eens is dat de media en hun lezers per definitie tegen mijn persoon zijn. Zeker van kranten hou ik niet. Die zijn in het beste geval ongeloofwaardig en in het slechtste geval grof en hatelijk. Het is niet wijs om contact te hebben met zulke mensen, want ze verdraaien geheid ieder woord dat je uitspreekt.’

De bewuste politicus zegt wel nog het volste vertrouwen te hebben in Angelsaksische media. Hij raadt zijn kiezers aan om hun abonnement op Het Laatste Nieuws of de Gazet van Antwerpen op te zeggen en bladen als The New York Times, The Washington Post, The Sun, The Economist of The Daily Mash.

Ook in Nederland zijn er steeds meer problemen met onwillige politici die de vrije pers niet langer te woord willen staan.