Krijgsheren uit lang vervlogen tijden hakten éérst hun vijanden in de pan en trokken vervolgens een triomfboog op ter meerdere eer en glorie van zichzelf. Gents burgemeester Daniël Termont (sp.a) doet het net andersom. Vóór de grote strijd plantte de populaire kaalkop het symbool van zijn overwinning neer, pas daarna fileerde hij zijn rivaal Siegfried Bracke (N-VA).
‘Onze electorale strategie heeft gewerkt’, stelt Termont tevreden vast. ‘Bracke heeft zich serieus verkeken op de Stadshal en schoot in een panische kramp, waardoor hij onzin begon uit te kramen. Nu we hem een formidabel pak voor de broek hebben gegeven, hebben we dat betonnen misbaksel niet meer nodig. Ja, ik geef toe: ook ik erger me aan dat onding. Het is veel te groot en te duur en het past langs geen kanten in het historische centrum van onze stad.’
‘De inzet van de gemeenteraadsverkiezingen in Gent was duidelijk: voor of tegen de Stadshal’, analyseert politicoloog Carl Devos (UGent). ‘Doordat Bracke tegen was, zijn vele haters alsnog van de Schaapstal gaan houden, waardoor ze automatisch in het kamp van Termont terechtkwamen. Als een kundig herder heeft de burgemeester zijn kudde samengedreven.’
Bracke voelt zich bedrogen en verontwaardigd door het slinkse manoeuvre van Termont. ‘Men heeft mij niet goed geïnformeerd. Als ik had geweten dat de burgemeester zélf een tegenstander van de Stadshal was, had ik niet nagelaten om het bouwwerk met lof te overladen en de architecturale merites keer op keer te benadrukken. Neen, daar hoeft u geen opportunisme achter te zoeken, al begrijp ik dat dat gezegd wordt in het politieke discours van sommigen. Dit gaat om een bewuste keuze die je maakt.’
Bracke gelooft dat de verkiezingen heel anders waren uitgedraaid als hij zich niet zomaar in de luren had laten leggen. ‘Misschien was ik scherper én constructiever uit de hoek moeten komen. Nu was ik destructief, maar soft. Nijdig fezelen, ja. Ik heb de mensen te weinig overdonderd. Maar de campagne is voorbij en we zullen meteen stevig oppositie voeren, bijvoorbeeld tegen het slopen van de Stadshal. De Gentenaar heeft dit sierlijke monument in zijn hart gesloten, ik ben gechoqueerd door de zielloze afbraakpolitiek van het schepencollege.’
Siegfried Bracke:
‘Ik ben gechoqueerd door de zielloze afbraakpolitiek van het schepencollege’
Toch is Termont onverbiddelijk. ‘Volgende week laten we dat spel neerhalen’, kondigt de gevreesde socialist aan. ‘Dat monsterlijk ding ontneemt het zicht op het stadhuis, houtwormen vreten de bedekking al aan en almaar meer onvoorzichtige fietsers rijden zich te pletter tegen de betonnen sokkels.’
Een gespecialiseerde firma zal het bouwwerk ontmantelen en weer opbouwen in het West-Vlaamse Qortrijk. ‘Ze hebben daar nu een bijzonder ambitieuze burgemeester die zijn stempel op de stad wil drukken. We hebben hem onze Stadshal met een flinke winst kunnen doorverkopen.’