Het is lang geleden dat mediahuizen nog eens zo eensgezind naar buiten zijn getreden. Doorgaans is de mediawereld een krabbenmaand. Verzuurde figuren uit de marge van de maatschappij fluisteren weleens dat journalisten elkaars fouten gedurig met de mantel der liefde toedekken, maar niets is minder waar. Ga even een dag op een redactie zitten en tel ’s avonds de dolkstoten in je rug: zelfs binnen de Open Vld springen rivalen omzichtiger om met elkanders gevoeligheden. Het geweld is alom. Met flitsende pennen in de aanslag voeren redacteurs woeste raids uit op het hoofdkwartier van directe concurrenten. Maar kijk, dankzij het woord ‘preut’ herontdekken media wereldwijd de waarde van saamhorigheid.
De feiten zijn wat ze zijn: talloze redacties hebben besloten om het begrip ‘Werelddag van de Preut’ niet te gebruiken. Het woord ‘preut’ – in het Engels bekend als ‘cunt’, in het Frans als ‘minou’, in het Zweeds als ‘fitta’, in het Duits als ‘Muschi’, in het Tagalog als ‘puki’, in het Albanees als ‘pidhi’, in het Gallicisch als ‘bichano’, in het Roemeens als ‘păsărică’, in het Ests als ‘kiisu’, in het Latijn als ‘catellus’, in het Bulgaars als ‘котенце’, in het Azerbeidzjaans als ‘pişik’, in het Tsjechisch als ‘kočička’, in het Fins als ‘pimppi’ en in het Jamaïcaans als ‘punani’ – zou lezers en kijkers kunnen choqueren.
Vooral in de Angelsaksische wereld is elke vermelding van de vagina taboe, zoals ook auteur Naomi Wolf tegenwoordig ondervindt. ‘Vrouwen hebben allemaal een foef tussen hun benen. Dat is een vlezig orgaan met een zachte textuur waaruit dagelijks urine, maandelijks witverlies en sporadisch een baby geperst wordt’, legt Wolf uit. ‘Toch blijft de tendens bestaan om de mizzewanne dood te zwijgen, hoewel er niets agressiefs uitgaat van het orgaan. Men vreest dat de term stigmatiseert, maar het is niet dat alle preuten ter wereld plots zullen verdwijnen door er niet meer over te spreken. En het is pertank zo’n mooi woord.’
De feministische critica Laurie Penny begrijpt echter dat redacties hun neus ophalen voor de preut. ‘Zelf heb ik mijn neus langdurig in Wolfs Vagina gestoken. Het ding is warm en oogt uitnodigend, maar lijkt verstoken van diepte. Een preut is leuk, maar hoeft niet ongevraagd in je gezicht geduwd te worden’, zegt de Amerikaanse journaliste.
Naomi Wolf:
‘Het is niet dat alle preuten ter wereld plots zullen verdwijnen door er niet meer over te spreken’
Als eufemisme voor de gecontesteerde term zullen kranten en tv-zenders het alternatief ‘Internationale Dag van de Anticonceptie’ gebruiken. In de moslimwereld is er gejuich opgerezen omdat het gevreesde ‘preut’ geschrapt is, maar tegelijk braken er bloedige rellen uit doordat er een levensgroot taboe rust op anticonceptie.