Het probleem met de hondendrollen rijst de pan uit in de Oost-Vlaamse hoofdstad. Vorige week nog gleed een agent uit over een smeuïge stront in de Cataloniëstraat. Om het dagelijkse quotum van foutparkeerders te halen haastte de man zich door de Gentse binnenstad. Toen hij zijn voet per abuis in de hondendrol plaatste, schoof hij weg, verloor hij zijn evenwicht en kwam hij ten val. De politieman brak zijn onderkaak van zijn linkeroor tot zijn rechteroor. Hij zal de komende maanden enkel nasale klanken en fluittonen kunnen produceren.
Ook bij de burgers leeft er al jaren onvrede over het grote aantal uitwerpselen op straat. ‘En sinds de Roma hier massaal toegestroomd zijn, is het alleen maar erger geworden’, moppert een winkelier in de volkswijk Brugse Poort. ‘Terwijl die gasten niet eens honden hébben.’
Daarom heeft de Gentse politietop beslist om een minimumaantal boetes uit te schrijven voor illegaal achtergelaten hondenstront. In de uitgelekte ‘Nota Beleidsteam 15 juni 2011’ verklaren de korpschef en zijn stafofficieren dat ze op jaarbasis 11.281 viervoeters willen betrappen die zomaar op de stoep poepen. Het korps wil ook 6.000 hondeneigenaars vatten die hun huisdier opzettelijk náást de hondentoiletten laten kakken.
‘Zulk gedrag is asociaal en moet bestraft worden, want het verhoogt het onveiligheidsgevoel’, zegt korpschef Filip Rasschaert. ‘We krijgen vele klachten van automobilisten die hun wegen parken op het trottoir en achteraf merken dat ze in een hondenstront gereden zijn. Als korps moeten wij inspelen op dergelijke gevoelens van ongenoegen.’
Ook de Staten-Generaal voor de Verkeersveiligheid had het in zijn aanbevelingen van 2009 expliciet over hondenuitwerpselen, zo merkt Rasschaert op. ‘Uit onderzoek blijkt dat voetgangers dikwijls struikelen of wegglijden over een drol. Fietsers en automobilisten moeten soms gevaarlijke manoeuvres uithalen om een stront te ontwijken. Veiliger verkeer met minder verkeersdoden is een belangrijk punt. Om dat te bekomen, moet er naast preventie ook een stuk beteugeling zijn. Honden controleren én betrappen is belangrijk om goed gedrag af te dwingen’, vat de korpschef samen.
De vakbonden zijn echter radicaal tegen de quota en verwerpen het plan. ‘Uiteraard zijn wij óók tegen hondendrollen, maar boetes uitschrijven is een slechte manier, zeker als je weet dat er al een personeelstekort is’, klinkt het zowel bij VSOA als NSPV. ‘Beter is het om het beest in kwestie meteen een kogel door zijn kop te jagen. Zo sluit je elke kans op recidive uit.’
Binnen het korps heerst overigens onvrede over het feit dat katten gespaard blijven. ‘Zij krijgen een vrijbrief om te schijten waar ze willen, terwijl een hond overal zijn gat moet dichtknijpen’, zegt agent Geoffrey De Smet, zelf trotse eigenaar van een struise politiehond.
Volgens anonieme bronnen zou Rasschaert zelf eigenaar zijn van een kat, wat zou meespelen in zijn beslissing om vooral honden te viseren. De vakbonden eisen gelijkberechtiging van alle viervoeters. ‘Behalve van paarden. Dier vijgen ruiken immers lekker’, klinkt het bij NSPV.
De vakbonden zijn ten slotte wel enthousiast voor de quota voor zedenschennis. ‘Dit jaar moesten de Gentse politiemannen in totaal 5.000 zedenfeiten vaststellen, maar ondertussen zitten ze al aan 9.843 boetes’, zegt afgevaardigde Ronny Debock. ‘Het is goed dat de korpsleiding het quotum verhoogd heeft naar 10.000 boetes.’
Geoffrey De Smet:
‘Katten krijgen een vrijbrief om overal te schijten, terwijl een hond zijn gat moet dichtknijpen’
Vooral in het openbaar parende studentenkoppels zijn geliefd bij de Gentse agenten. ‘Wij verzamelen bewijsmateriaal via digitale video-opnames en microfilm. Ook laten we dia’s ontwikkelen van de feiten. Op onze jaarlijkse kaas-en-wijnavond worden de opnames uitvoerig bestudeerd’, aldus nog Debock.