Een emmer met de een of andere koffiemengeling van Starbucks. Hardwerkende koffieliefhebbers zijn er aan het verkeerde adres.

Starbucks zet man die koffie bestelt buiten

In de Gentse afdeling van Starbucks, die nog maar enkele weken open is, is vanochtend een klant met geweld buitengezet. De nietsvermoedende man had een gewone koffie besteld. 'Dat aanvaarden wij niet.'

Het Gentse Starbucks-filiaal is in twee weken tijd uitgegroeid tot een ware trekpleister voor stedelijke hipcats die beweren van koffie te houden. Zodra de zaak ’s ochtends zijn deuren opent, stroomt het volk toe. Studenten die eigenlijk in de les zouden moeten zitten of yuppies die er een ontbijtvergadering houden: allen hebben ze hun weg naar de zaak op de Korenmarkt gevonden. Ook Roland Demeester (52), een zakenman uit Eeklo, liet zich vanmorgen verleiden door de sirene uit het logo van de Amerikaanse koffieketen.

‘Ik wou in de gauwte een simpel koffietje drinken om een beetje wakker te worden en mijn winterhanden wat te warmen’, vertelt Demeester. ‘Maar een eenvoudige koffie zonder toeters of bellen hebben ze daar blijkbaar niet. Het is een Pumpkin Spice Latte alhier en een Salted Caramel Mocha aldaar, het liefst in emmers van een halve liter.’

Demeester herhaalde zijn vraag of ze toch geen normaal bakje troost hadden in een normale dosering. ‘Dat werd me niet in dank afgenomen, ook niet door het publiek. Vreemd gecoiffeerde jongemannen met roze sokken en dure MacBooks keken me argwanend aan. Alsof ik hun heiligdom kwam ontsieren met mijn boerse aanwezigheid.’

‘Kunt ge mij nu alstublieft een gewone koffie geven, ja of neen?’, vroeg Demeester voor een derde keer. ‘Dat was blijkbaar de druppel te veel. Iemand van de security greep me vast, draaide mijn arm op mijn rug en duwde me naar buiten.’

Toevallig passeerde er een patrouille politieagenten, die het schouwspel gadesloegen. ‘In plaats van mij uit mijn hachelijke positie te ontzetten, vroegen ze de veiligheidsagent wat er gaande was. Die begon in het Engels uit de doeken te doen dat ik de rust van de klanten verstoord had. De flikken vroegen of ze een proces-verbaal moesten opstellen. Een proces-verbaal! Terwijl ik het slachtoffer was. Uiteindelijk lieten de agenten me aan mijn lot over en stapten ze de Starbucks binnen, waar ze allebei een Cinnamon Dolce Latte kregen aangeboden. Voor niets.’

Demeester overweegt een boze mail te sturen naar burgemeester Daniel Termont (sp.a). ‘Maar ik weet al hoe dat zal gaan. Ik ben maar een simpel boerke van den buiten en aan mij is Termont geen stem kwijt. Overigens liet hij zich maar graag gebruiken bij de opening van de Starbucks. Ik zeg u, vertrouwende op de volle capaciteit van mijn gezond boerenverstand: de hele stad Gent zit mee in het complot tegen de normale, hardwerkende koffiedrinker.’

Roland Demeester:
‘Vreemd gecoiffeerde jongemannen met roze sokken en dure MacBooks keken me argwanend aan’

Bij Starbucks wenste niemand te reageren. Burgemeester Termont zelf benadrukte dat het belangrijk is dat buitenlandse firma’s investeren in de binnenstad. ‘Dergelijke ketens zorgen voor jobs. In ruil voor hun aanwezigheid bieden wij bescherming tegen gepeupel dat moeilijk komt doen. Wij zijn als stad andermaal het slachtoffer van ons eigen goedheid.’