Een fors nektapijt. 'Je kunt het nekmatje wel verbieden, maar de mentaliteit die ermee samengaat, wis je niet zomaar uit. Het echte nekmatje zit vanbinnen', weet schrijver Dimitri Verhulst.

Stad Aalst verbiedt nekmatjes op straat

De Aalsterse gemeenteraad heeft besloten om nekmatjes uit het straatbeeld te bannen. Burgemeester Ilse Uyttersprot (CD&V) spreekt over 'een noodzakelijke imagoverandering'.

Het Oost-Vlaamse Aalst is al sinds jaar en dag vermaard om zijn carnaval en rijke culturele geschiedenis. De stad nam begin vorige eeuw ook het voortouw in vroege arbeidersbewegingen met iconische personages als priester Adolf Daens en zijn tegenstander Charles Woeste. De laatste decennia liet Aalst echter van zijn pluimen.

‘We vonden dat er een smet op ons blazoen was gekomen’, zegt burgemeester Ilse Uyttersprot ‘Aalst werd in toenemende mate gezien als een stad met ruwe zeden, waar men alleen nog komt om te drinken, ruzie te stoken of steun te trekken van het OCMW. Vele inwoners waren het beu om mensen te horen spreken over Aalst als ‘Marginaalst’.’

In die geest heeft het gemeentebestuur daarom besloten nekmatjes uit het straatbeeld te weren. Het nekmatje of nektapijt maakte een steile opgang tijdens de jaren tachtig. Bij het typerende kapsel draagt men het haar bovenaan en zijdelings veeleer kort. De haren in de nek zijn proportioneel gezien een stuk langer.

‘Vandaag is het een teken van sociale achterstand geworden. Het nekmatje is zelfs al bezig aan zijn retour in landen waar het traditioneel sterk stond, zoals Moldavië. Het werd tijd dat wij een duidelijk signaal gaven’, stelt Uyttersprot.

Wie voortaan met een nektapijt of een gelijkaardige snit wordt gespot, krijgt meteen een overlastboete van 60 euro. Ook kan de politie daders aanhouden wegens verstoring van de openbare orde. Wie met een nekmatje van meer dan 0,8 decimeter achter het stuur kruipt, riskeert twee weken rijverbod. Vrouwen mogen een nektapijt blijven dragen om medische redenen, tenzij ze lesbisch zijn.

Vrouwen mogen een nektapijt blijven dragen om medische redenen, tenzij ze lesbisch zijn

‘Ik denk niet dat dat veel zal veranderen’, vermoedt schrijver Dimitri Verhulst, die zijn grote doorbraak beleefde met De helaasheid der dingen, dat gesitueerd is in de verloederde buitenwijken van de stad. Verhulst werd zelf geboren in Aalst. ‘Je kunt het nekmatje wel verbieden, maar de mentaliteit die ermee samengaat, wis je niet zomaar uit. Het echte nekmatje zit vanbinnen’, weet hij.