‘Aha, daar komt de aap uit de mouw!’ Rik Torfs – mediafiguur, senator voor de CD&V en professor goddelijk recht aan de KU Leuven – zegt het met die typische, ietwat scheve glundering op zijn gezicht. Volgens de hoogleraar is het bewijs geleverd dat de ramp op het jongerenfestival Pukkelpop inderdaad een goddelijke interventie was. Volgens officieuze bronnen vielen op 18 augustus bij een uitzonderlijk zwaar onweer minstens negen doden op de Hasseltse festivalweide. Ruim tweehonderd mensen raakten zwaargewond, onder wie 85 homoseksuelen met een drugsprobleem. Er zouden nog altijd vier mensen vermist zijn. Het betreft Nederlanders, dus wordt niet meer naar hun lichamen gezocht.
‘Die ramp mag je zonder enige twijfel apocalyptisch noemen’, stipt Torfs aan. ‘Al meteen na het verschrikkelijke stormweer zagen enkele zonderlingen, zoals een zekere Peter Dupont, er de Hand van God in. Niet onterecht, maar zij schoven de schuld in de verkeerde schoenen. “De jeugd is zondig en wordt terecht gestraft!” Terwijl die onschuldige jongens en meisjes hoogstens elkaars handje vasthouden als de puberale hormoontjes beginnen op te spelen. Het Kwaad heeft in Hasselt een heel andere vorm aangenomen: die van het uniform.’
De Leuvense professor doelt op de agenten van de politiezone Hasselt-Zonhoven-Diepenbeek. Een reportage in het tv-programma Panorama schetste gisteren een onthutsend beeld van het politiekorps. Kort gezegd komt het erop neer dat de ogenschijnlijk brave en meegaande Limburgse flikken eersteklas profiteurs en fraudeurs zijn.
‘Commissaris Michel Beckers staat graag op de foto te blinken naast burgemeester Hilde Claes, maar je ziet de vettigheid aan hem plakken. Zijn zakken puilen uit van het smeergeld. En hij is niet de enige! Je kunt gerust stellen dat álle agenten in Hasselt corrupte varkens zijn’, stelt Rik Torfs. ‘Een grondige tekstexegese van de Bijbel leert ons dat God dergelijke mensen straft.
De geleerde haalt zijn Bijbel van onder het stof. Met gewijde plechtigheid leest hij enkele citaten voor. ‘Jahwe zal zijn machtige stem doen horen en zijn striemende arm laten zien, in grimmige toorn en in vlammen van verterend vuur, in wolkbreuken, stortregens en hagelbuien’, oreert Torfs in een donderende bas. ‘De Heer is koning. Rondom Hem is donker van wolken, de orde des rechts schraagt zijn troon. Vuur gaat voor zijn naderen uit, verschroeit wie Hem willen weerstreven. Zijn schichten doorflitsen de wereld. De aarde ontwaart het en beeft.’
De ogen van de professor gloeien als hij de goddelijke woorden uitspreekt. En er volgt meer: ‘Plotseling kwam uit de hemel een gedruis alsof er een hevige wind opstak en heel het huis waar zij gezeten waren, was er vol van. Er verscheen hun iets dat op vuur geleek en dat zich, in tongen verdeeld, op ieder van hen afzette.’ Torfs haalt even adem en bladert door naar de volgende passage: ‘Wie zaait op de akker van zijn zelfzucht. zal verderf oogsten; wie zaait op de akker van de Geest, zal van de Geest eeuwig leven oogsten!’
‘Het staat er allemaal letterlijk in, nietwaar?’, grijnst hij even later, wanneer hij weer tot zichzelf komt. Inderdaad, min of meer, maar waarom kwam er dan geen enkele agent in het ziekenhuis dan wel het mortuarium terecht? ‘Tja, een goddelijke interventie is geen precisiewerk, hé. Als God de bliksem individueel moet laten inslaan op iedere zondaar, dan is hij bezig tot het einde der tijden. Neen, beter is het dat hij af en toe eens een grote ramp op ons afstuurt, zodat we achteraf zelf de schuldigen kunnen aanduiden.’
Torfs onderneemt alvast een poging. Alles wijst er volgens hem op dat burgemeester Hilde Claes (sp.a) eigenhandig het noodweer over haar stad heeft afgeroepen. ‘Meteen na de ramp kwam ze gunstig in de media als een zorgende moeder die zich ontfermde over de slachtoffers. Maar als je terugkijkt naar de beelden van toen, zie je dat ze verteerd wordt door schuldbesef. Al te lang heeft zij het corrupte korps zijn gang laten gaan. Nooit heeft zij opgetreden tegen de Farizeeërs in haar eigen tempel. Een goddelijke vergelding zat eraan te komen en dat wist ze. Van overmacht kan derhalve geen sprake zijn.’
Rik Torfs
(KU Leuven):
‘Burgemeester Hilde Claes wist dat er een goddelijke vergelding zat aan te komen. Van overmacht kan dus geen sprake zijn’
Toch kan Torfs vergeving opbrengen voor Claes en het kliekje corrupte flikken. ‘Want wij struikelen allen in velerlei opzicht; wie in zijn spreken niet struikelt, is een volmaakt man, in staat zelfs zijn gehele lichaam in toom te houden’, citeert de professor andermaal uit de Bijbel terwijl een passerende studente met een gul decolleté zijn mond lichtjes doet openvallen.