Frederik De Swaef:
‘Persoonlijke leven van journalist is van geen tel. Van ons worden geen goed gedrag en/of zeden geëist’
Niet minder dan 849 sms’jes ontving M.V. uit Brasschaat van Yves Leterme (CD&V), de meest ontslagnemende premier uit de Belgische geschiedenis. Het weekblad Story publiceerde deze week een bloemlezing van de berichtjes – ‘de pikantste hebben we eruit gelaten’, gaf hoofdredacteur Frederik De Swaef (26) toe. Met de publicatie nam V. wraak op Leterme, die haar gedumpt had voor een nieuwe BlackBerry.
Deontologisch
De Swaef beweert al een hele week bij hoog en laag dat hij deontologisch niet anders kon dan de berichtjes openbaren. ‘Van een christelijk politicus mag je verwachten dat zijn seksuele gedrag onberispelijk is, zo niet onbestaand. Is een beetje respect voor de zeden dan zoveel gevraagd? Laat de progressieve regimepers maar zeggen dat wij een grens overschreden hebben. Vanuit de journalistiek mag er best wat meer aandacht zijn voor de zedelijkheid van onze politici. Mijn generatie journalisten is gelukkig iets meer ethisch conservatief dan de vorige generatie’, zei de jonge journalist tegen ActuaTV.
Wat blijkt nu? Ook De Swaef is gevallen voor de charmes van M.V. ‘Enkele weken geleden kwam ik hem tegen op een receptie in Antwerpen. We hadden een goed gesprek – ’t is een schattig ventje. Ik nodigde hem uit bij me thuis, wat hij afwees. Ik zei dat hij daar nog spijt van zou krijgen’, lacht de vrouw. Ze lette erop dat het glas cava van de hoofdredacteur voortdurend bijgevuld werd. Enkele uren later was De Swaef zo dronken dat hij zich niet meer wist te herinneren van welke parochie hij was. ‘En toen heb ik hem alsnog meegekregen.’
Minachtend
Met haar gsm filmde M.V. vervolgens wat er bij haar thuis allemaal gebeurde op de sofa. ‘Je ziet het zelf, hé: hij verzet zich niet’, giechelt ze als ze ons het schermpje voorhoudt. Een gezicht is op de schokkerige beelden niet te herkennen. ‘De pikantste standjes toon ik niet, ik heb ook mijn eer.’
Bij het ochtendgloren was de eerste aandrang van De Swaef om gillend uit het appartement van M.V. weg te vluchten. ‘Maar ik had zijn kleren verstopt’, zegt ze met een vette knipoog. ‘Hij zou ze pas terugkrijgen als hij naar mijn verhaal luisterde.’
De vrouw deed toen uit de doeken dat ze een sms-relatie had met de premier. ‘Vreemd genoeg vond hij dat daar maar weinig nieuws in zat. De Story is duidelijk niet meer wat hij geweest is’, snuift M.V. minachtend. ‘Maar gelukkig konden de filmpjes van op mijn gsm hem overtuigen. Híj zou Yves’ sms’jes publiceren of ík stapte met mijn nieuwe beeldmateriaal naar zijn erfvijand Dag Allemaal.’ De Swaef bond in, naar verluidt uit schrik voor het oordeel van zijn mama.
Als we de ambitieuze hoofdredacteur confronteren met het verhaal, zegt hij niet ja en niet neen. ‘Ik ontken in de meest formele bewoordingen dat die vrouw geen psychische problemen heeft’, reageert De Swaef afgemeten. ‘Overigens is het persoonlijke leven van een journalist van geen tel voor het grote publiek. Van ons worden geen goed gedrag en/of zeden geëist.’
Professor mediarecht Dirk Voorhoof (UGent) juicht de publicatie van de affaire op De Rechtzetting toe: ‘Dit is tenminste échte porno.’