In het Sparrenhof, een mondain restaurant in Brasschaat, overleden zondagmiddag drie jonge bedrijfsleiders nadat ze de Full Option Brunch Extra+ hadden verorberd. Bij de slachtoffers werd bij de autopsie een gebarsten maag vastgesteld. Ze hadden zich overeten, met de dood tot gevolg.
Ook in Sint-Martens-Latem sneuvelden gulzige ondernemers bij bosjes. Zo kwamen in de Auberge Du Facteur niet minder dan vier mannen en twee vrouwen om het leven nadat ze zich hadden gewaagd aan de Pinksterbrunch à volonté. Door het vele eten en de overvloedig vloeiende alcohol raakte hun stofwisseling op fatale wijze ontregeld.
Nog in Latem viel er een dode in het Japanse restaurant Supparu, dat eveneens een formule à volonté aanbiedt. De CEO van een boomende vezelplaatproducent verslikte zich in wel drie stukken sashimi tegelijk.
Tenslotte wordt in Kortrijk het heengaan van Guillaume Van Coppernolle (24) betreurd. Van Coppernolle haalde zaterdag nog de kolommen van de financiële kranten met de uitstekende kwartaalresultaten van zijn start-up Flanders Elastics International. Door de aantrekkende economie exporteert het bedrijf elastiekjes naar alle uithoeken van de wereld, zowel voor particulier als industrieel gebruik.
‘Guillaume zou zich volgende week een maagring – een eigen ontwerp, binnenkort verkrijgbaar bij iedere apotheek – laten steken’, zegt een woordvoerder van het bedrijf. ‘Nog één keer wou hij zich eens goed laten gaan. Tijdens de brunch in bistro De Mosselkuil bestelde hij niet minder dan vijftien kippenvleugeltjes, 26 oesters, drie kommen cornflakes, negen pannenkoeken, vijf crème brûlées, zeven schellen ontbijtspek, twaalf eieren op evenveel wijzen bereid en een potje chocomousse. Waarschijnlijk is een allergische reactie op één van de ingrediënten hem fataal geworden.’
Diëtisten waarschuwen voor een gevaarlijke trend. ‘Steeds meer jonge ondernemers gooien al van bij het eerste succesje alle remmen los. Ze schrokken zich letterlijk een ongeluk’, zegt Martha Meeuws. ‘Door hun zakelijke succes denken ze dat niets hen nog kan deren. Quod non.’
Haar collega Lucy Permentier beaamt dat. ‘Vroeger stond ondernemen gelijk aan een leven van ascese. Elke dag opnieuw moest er hard gewerkt worden, het succes was nooit vanzelfsprekend. Bij de jonge generatie zien we een nefast arrivisme opduiken. Eén goed kwartaal, en ze denken dat ze binnen zijn’, zegt Permentier streng. ‘Er is niemand die hen aanmaant zich een beetje in toom te houden.’
Diëtiste Martha Meeuws:
‘Steeds meer jonge ondernemers gooien al van bij het eerste succesje alle remmen los’
‘Rijkdom mag niet leiden tot ongebreideld hedonisme’, laat de diëtiste nog vallen. ‘Wij moeten ingrijpen voor het te laat is. We kunnen toch niet aanvaarden dat de hele bedrijfswereld zichzelf dood vreet? Wie zal er dan voor welvaart zorgen? De socialisten?! Die krijgen wij niet over de vloer in onze praktijk.’