De christelijke vakbond trekt lessen uit het incident bij het bedrijf MACtac, waar een militant van het ACV een collega wegpestte. ACV-voorzitter Luc Cortebeeck bood gisteren zijn excuses aan en beloofde meer aandacht voor pesten in de vorming van de militanten.
‘De pesterijen waaraan een werknemer van het bedrijf MACtac jarenlang onderworpen werd, moeten in de meest duidelijke bewoordingen worden veroordeeld’, zegt Cortebeeck. ‘Ze zijn afschuwelijk onprofessioneel uitgevoerd. Dat kan niet. Wie zich aan dergelijk amateurisme schuldig maakt, hoort niet thuis in het ACV.’
De oorzaak is volgens Cortebeeck duidelijk. ‘Vele van onze actieve leden zijn blijkbaar niet voldoende op de hoogte van onze regelgeving over pesten op het werk. Dat willen we rechtzetten door een module ‘pesten op het werk’ in te voegen in de vorming van onze militanten. De bedoeling is pesterijen voortaan op een veilige en professionele manier te laten gebeuren.’
In de nieuwe module krijgen militanten duidelijke richtlijnen mee voor pesterijen. Cortebeeck legt uit: ‘We gaan dieper in op de acht meest voorkomende vormen van pesten: doodzwijgen, bekritiseren, kleineren, bedreigen, bezittingen beschadigen, fysieke grapjes uithalen, fysiek geweld en seksuele intimidatie. Bij elke vorm overlopen we welke type slachtoffers er het meest vatbaar voor zijn, hoe men de ideale slachtoffers herkent en hoe men met een minimale pestinspanning een maximaal destructief effect verkrijgt.’
De ACV-topman verwijst naar het voorval in MACtac: ‘Onze militanten hadden daar duidelijk niet begrepen dat je een medewerknemer niet met tape én kabelbinder aan een palet moet vastbinden om hem, wat men noemt, te beswaffelen. Eén van beide bevestigingsmaterialen volstond ruimschoots. Het had anders gelegen indien het de bedoeling was geweest om het pallet van het dak van de fabriek naar beneden te werpen: in dat geval raden wij onze militanten ten stelligste aan om minstens drie bindmiddelen te gebruiken.’
In het tweede deel van de module wordt de nodige aandacht besteed aan de veiligheid. Cortebeeck: ‘Het is van het allergrootste belang dat pesten in veilige omstandigheden gebeurt. Wie een slachtoffer aan een pallet vastbindt met kabelbinder, of tie-wrap, moet bijvoorbeeld altijd veiligheidshandschoenen dragen. Indien zo’n binder onverwacht losschiet, kan men immers ernstige verwondingen oplopen als men zijn handen
niet beschermt. Uit de videobeelden blijkt dat dat bij MACtac inderdaad niet het geval was.’
‘Verder actualiseren we de reeds bestaande module in onze militantenvorming over de legale mogelijkheden om aan het pestgedrag financiële voordelen over te houden’, vervolgt de vakbondsbaas. ‘We leggen onze militanten uit welke bescherming pesters in onze huidige pestwetgeving genieten en welke compensaties ze van de werkgever kunnen eisen indien ze hem zodanig kunnen manipuleren dat hij die bescherming overtreedt. De niet-legale verrijkingswijzen, zoals afpersing van het slachtoffer, laten we hier bewust niet aan bod komen. Dit kwam immers al eerder aan bod bij het overlopen van de verschillende vormen van pesten.’
Tot slot zijn er ook praktijkoefeningen voorzien. ‘Daarvoor rekenen we op de bereidwilligheid van onze leden die geen militant zijn. Iedere militant wordt verzocht om twee weinig weerbare collega-leden mee te brengen naar de vorming. Op hen zullen we verschillende pestscenario’s demonstreren en inoefenen. In ruil voor de dagelijkse bescherming die wij onze gewone leden bieden, mogen zij eens iets terugdoen voor hun vakbond. Bovendien kunnen zij voor de duur van hun aanwezigheid tijdens de praktijklessen vakbondsverlof verkrijgen.’
Wie een slachtoffer aan een pallet vastbindt met kabelbinder, of tie-wrap, moet altijd de gepaste veiligheidshandschoenen dragen
Op de vraag of het ACV niet mee schuldig is door acht jaar te wachten met deze maatregelen, antwoordt Cortebeeck negatief. ‘De zwaarste verantwoordelijkheid daarvoor ligt ongetwijfeld bij de hoogste directie van MACtac. Die was via gedetailleerde rapporten van de externe preventiedienst sinds begin 2003 nauwkeurig op de hoogte van de feiten, maar nam geen maatregelen. De directie ging niet in op het voorstel van de externe preventiedienst om een pestbeleid uit te werken en de aspirant-pesters bij te scholen. De werknemer die onprofessioneel en onveilig pestgedrag vertoonde, kreeg geen sanctie, wel promotie.’