Sven Nys maakt zich klaar voor een overstap naar de politiek. 'Ideologisch gezien ben ik ervan overtuigd dat snel kunnen rijden heel belangrijk is.'

Opvangnet Wetstraat wenkt nu ex-renner Sven Nys geen echt werk vindt

Ex-veldrijder Sven Nys hoopt in de politiek een vervangingsinkomen te vinden nu hij het lastig heeft om een echte baan te pakken te krijgen. 'Misschien richt ik wel een libertair minipartijtje op.'

Sinds 22 februari is Sven Nys op zoek naar een job. Dat wil niet vlotten. ‘Werknemers vinden het sympathiek dat ik met de fiets naar het werk wil rijden, maar ze liggen er niet echt wakker van’, klaagt Nys. ‘Ik vind het net een bewijs van motivatie en professionalisme dat ik één minuut en 23 seconden sneller op de werkvloer arriveer dan mijn collega’s, maar in de zakenwereld gelden blijkbaar andere normen. “Wat zijn je competenties?”, vraagt zo’n hr-manager dan. Tja, alsof ik ondertussen nog niet genoeg bewezen heb?’

Dus wenkt de Wetstraat. ‘Als je “wedstrijd” plat uitspreekt, krijg je “Wetstraat”, dus dat ligt me wel’, schatert Nys, die van een mediacoach geleerd heeft dat politiek journalisten houden van woordspelletjes.

Sven Nys:
‘Mijn politieke standpunten ben ik op dit moment nog bij elkaar aan het googelen’

Bij welke partij de populaire sportman zich zal aansluiten, weet hij nog niet. ‘Misschien richt ik wel een libertair minipartijtje op met een paar ex-wielrenners en politieke B-figuren die elders al twintig keer zijn buiten gegooid.’

Over zijn politieke standpunten kan hij voorlopig nog geen uitsluitsel geven. ‘Die ben ik op dit moment nog bij elkaar aan het googelen’, erkent Nys. ‘Ik ben wel beginnen te lezen in De staat van Plato, en daar onthoud ik van dat de besten en de rijksten het volk moeten leiden. Ideologisch gezien ben ik ervan overtuigd dat snel kunnen rijden heel belangrijk is.’

Om zich voor te bereiden op zijn leven als uitkeringsgerechtigde is Nys het federaal parlement al eens gaan bezoeken. ‘Indrukwekkend gebouw’, fluit hij. ‘Toch wel een bewijs dat de sociale zekerheid in België goed is uitgebouwd. Talentloze werklozen worden hier met de hoogste egards ontvangen en krijgen een aangenaam pluchen zitje onder hun poep geschoven. Na twintig jaar op een keihard zadel gaat dat deugd doen.’