Bloso slaat alarm: doordat haast alle sportclubs hun lidgeld moeten optrekken, beslissen almaar meer marginale ouders om hun marginale kinderen niet te laten sporten.
‘Veel werkloze vaders staan voor de keuze: hun voorraad bier op peil houden of de sportieve ontwikkeling van hun kinderen ondersteunen. Dan kiezen de meesten toch voor hun bier’, legt Marina Vanden Broeck van de Vlaamse sportadministratie uit. ‘Tien procent meer betalen om hun kinderen op dezelfde bal te laten trappen, daar zien ouders geen meerwaarde in.’
Bij de clubs zitten ze met de handen in het haar. ‘Als er zich te veel Johnny’s inschrijven in je club, is dat nefast voor de sfeer, worden er vaker dingen gestolen uit de kantine en gaan supporterende vaders sneller met elkaar op de vuist, maar zonder Johnny’s komen de sportieve prestaties in gevaar’, weet Vanden Broeck. ‘Johnny’s hebben een agressie in zich die op beslissende momenten de doorslag geeft. Daarnaast heeft hun fysieke verschijning een intimiderend effect op tegenstanders. Zeker voor voetbalploegen zonder gelkopjes die naar boenkeboenkemuziek luisteren, dreigt degradatie. Met een ploeg vol seuten win je geen wedstrijden.’
Daarom denken sportclubs aan een voordeeltarief voor kinderen uit marginale gezinnen, op voorwaarde dat ze schoolmoe zijn, asociaal gedrag vertonen, geen respect hebben voor verkeersregels en enkel naar opzwepende elektronische muziek luisteren. En ze moeten natuurlijk over een uitstekende conditie beschikken, wat hen onderscheidt van Ronny’s.
‘Ook Ronny’s smeren elke ochtend een pot gel door hun haar, dragen trainingsbroeken en luisteren naar foute muziek, maar doordat zij door de band genomen dikker zijn en ongezonder leven, worden Ronny’s meestal doorverwezen naar de scouts, om daar jarenlang gepest te worden’, zegt sportsocioloog Bart Vanreusel (KU Leuven).
Niet alle sporttakken malen om het tekort aan Johnny’s. Zo zijn er het volleybal en badminton, die door hun homoseksuele imago sowieso al meer kinderen uit de hogere middenklasse aantrekken. ‘Johnny’s aarden doorgaans niet in zulke kringen. Sporten als volleybal zijn te verwijfd naar hun smaak en tijdens matchen voelt hun dronken vader zich op de tribune eenzaam tussen al die deftige mensen’, stipt Vanden Broeck aan.
In het wielrennen maken ze zich evenmin zorgen over een tekort aan Johnny’s. ‘Als ze hun eigen fiets betalen, hoeven we het lidgeld niet eens te verhogen’, zegt Johan Bruyneel van wielerclub De Gevallen Engeltjes. ‘Er staan altijd genoeg leeghoofden klaar om te bewijzen hoe hard ze op de pedalen kunnen stampen.’
Bloso:
‘Almaar meer marginale ouders beslissen om hun marginale kinderen niet te laten sporten’
In wielrennen komen Johnny’s van pas om de echte talenten uit de wind zetten en als eerste gevaarlijke kruispunten op vlammen. ‘In het beste geval remmen automobilisten dan. Doen ze dat niet, bijvoorbeeld uit verstrooidheid of omdat het ze geen fluit kan schelen, dan is het meestal enkel de domme knecht die tot moes wordt gereden, terwijl de rest veilig aan de overkant geraakt’, vertelt Bruyneel.