Sinds het begin van de crisis laten we ons meer placenta voorschotelen.

Belgen eten meer moederkoek door crisis

Sinds het losbarsten van de schuldencrisis is de consumptie van nageboortes in België met 79,3 procent gestegen. Hoewel het aantal geboortes blijft dalen, vinden meer placenta's hun weg naar de feestdis.

In economisch barre tijden grijpen we sneller naar goedkoop voedsel: het zogenaamde ‘cheap food’. Een van de belangrijkste bronnen van quasi gratis voedsel is de placenta, de vlezige kwab die na de baby uit het geboortekanaal glijdt.

Uit onderzoek van het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM) blijkt dat de Belg door de crisis vaker placenta eet. Het thuisverbruik van de delicatesse is met bijna 80 procent toegenomen, naar gemiddeld 15,4 kg per persoon in 2012.

In Wallonië (en Limburg) gaat het, sinds het begin van de crisis in 2008, om een afgetekende stijging van 97,6 procent. De moederkoek moet enkel nog de biefstuk voor zich dulden als meest populaire lap vlees. Het geboortecijfer in Wallonië is zelfs licht toegenomen. Sociologen van UCL vermoeden dat Waalse gezinnen bewust voor meer kinderen kiezen om de bijbehorende placenta te kunnen verorberen. ‘Vroeger was een Waals kind een bijproduct van de kinderbijslag, tegenwoordig heeft men het met betrekking tot baby’s over de vóórgeboorte’, zegt socioloog Johan Armagneau (UGeel).

Doordat de crisis in Wallonië (en Limburg) extra hard toeslaat, is er een heuse zwarte markt ontstaan voor moederkoeken. Vrouwen die met hun tijd niets beters te doen hebben, worden zwanger en verkopen hun placenta vervolgens aan de meest biedende. De duurste nageboortes komen van moeders die tijdens hun dracht bier drinken en zich laten masseren. Hun moederkoek is delicaat gemarmerd en uiterst mals. De goedkoopste placenta’s vindt men in het vriesvak bij de lokale kruidenier.

‘Toch blijft verse placenta de voorkeur genieten boven de diepvriesvariant’, weet Liliane Driesen, woordvoerster van de VLAM. ‘Liefst 60 procent van het verhandelde volume placenta’s is maximaal drie dagen oud.’

Hoewel het Vlaamse geboortecijfer in de lift naar beneden zit, neemt ook hier de consumptie van placenta’s toe. Vooral op babyborrels waar luxueuze bedrijfswagens in elkaars weg staan, is het gerecht populair. Vlaamse ouderparen huren graag een chef met enige renommee om de nageboorte op trendy wijze te bereiden. In Aziatische marinade, als carpaccio, licht gerookt, urenlang gestoofd boven een zacht vuurtje, gegaard in een knapperige kruidenkorst: de mogelijkheden zijn eindeloos.

Doordat crisis in Wallonië extra hard toeslaat, is er zwarte markt ontstaan voor moederkoeken

Opvallend: in moslimkringen blijft het verbruik van placenta’s stabiel. Hoewel de gemiddelde islamiet door zijn rare naam, zijn asociale huidskleur en zijn werkonwilligheid vaak te lijden heeft onder discriminatie op de arbeidsmarkt, zal hij zich niet zomaar dik eten aan placenta’s. Zeker voor soennitische moslims gelden nogal wat beperkingen. Zij mogen enkel placenta’s eten van vrouwen die nooit een varken hebben aangeraakt, nooit alcohol hebben gedronken en nimmer met lustopwekkende bedoelingen in hun eigen preut hebben geknepen.

Sjiïeten daarentegen moeten zich daar allemaal niets van aantrekken, zolang niemand er getuige van is waar ze zich in besloten kring aan bezondigen.