Een vrouw uit Menen is gisteravond het slachtoffer geworden van verkrachting. Een man greep haar vast, sleurde haar achter een struik en ging over tot penetratie. Zodra hij zijn zak had leeggeschud, viel de dader in slaap, waarop de vrouw de politie kon verwittigen. Met de billen bloot werd de man in de boeien geslagen en voorgeleid.
‘Van geslachtsgemeenschap was geen sprake daar ik voortdurend “Neen!” riep’, getuigt het slachtoffer, de 43-jarige loketbediende Ingrid X. ‘Ook met gebarentaal probeerde ik de boodschap over te brengen dat ik niet wenste dat mijn belager z’n geslachtsorgaan in mijn schede schoof en aldaar overging tot een kortstondige, maar omvangrijke zaadlozing. Helaas had hij geen oren naar mijn protest, zodat ik thans met een trauma rondloop van hier tot in Voormezele. Daarbij jeukt mijn foef al de hele tijd.’
Dankzij de vele camera’s in Menen bestond er geen twijfel over het daderschap van Yassine E.G. (23). ‘Onder andere een beavershot van een laaggeplaatste camera bevestigt zijn betrokkenheid’, verklaarde parketwoordvoerster Magdalena Marijssens op een persconferentie.
Toch werd E.G. kort na de middag vrijgelaten. ‘Het slachtoffer blijkt onvoldoende moeite te hebben gedaan om duidelijk te maken dat zij niet openstond voor penetratie’, deelde Marijssens mee. ‘De dader is het Nederlands niet machtig en in het halfduister interpreteerde hij de afwijzende gebaren veeleer als een uitnodiging tot seksuele interactie. Had zij simpelweg “Non!” gegild, dan hadden heel wat problemen voorkomen kunnen worden.’
De dader was zelf aanwezig op de persconferentie en verontschuldigde zich voor het misverstand. ‘Sowieso is het al moeilijk om te begrijpen wat vrouwen echt willen, maar hier in Menen geraak je er helemaal niet aan uit’, zuchtte de Noord-Franse verkrachter. ‘Ik hoop dat ik er geen vieze ziekte aan overhoud.’
Ondanks de vreselijke ervaringen van Ingrid X. wil burgemeester Martine Fournier (CD&V) niet dat vrouwen in het Frans met potentiële verkrachters communiceren. ‘Wij moeten iedereen duidelijk maken dat Nederlands hier de voertaal is’, zegt de bevlogen politica. ‘Als gefrustreerde Walen en Fransen een Vlaamse boerendochter willen bezoedelen, moeten ze dat maar in het Nederlands doen. Slechts bij hoge uitzondering mogen ze iets in het Frans fluisteren, zoals “Voulez-vous coucher avec moi?” of “Amour perdu, amour perdu, nous reviendra comme le printemps”. Als ik hier in mijn eigen stad rondloop, heb ik soms de indruk dat er meer in het Frans gevogeld wordt dan in de eigen taal.’
Vrouwelijke inwoners van de grensstad kunnen wel pictogrammen aanvragen waarmee ze verkrachters te kennen geven dat ze niet in de mood zijn voor een neukpartij onder dwang. ‘Daarnaast organiseert de stad een opleiding agressiebeheersing voor vrouwen die vrezen dat ze hun zelfbeheersing zouden verliezen als ze aangerand worden’, zegt Fournier. ‘Ik kan me inbeelden dat het voor hen niet gemakkelijk is, maar het is belangrijk dat verkrachters op een muur van Nederlands botsen.’
Parket Menen:
‘Het slachtoffer blijkt onvoldoende moeite te hebben gedaan om duidelijk te maken dat zij niet openstond voor penetratie’
‘Als ik in de toekomst nog eens besprongen word, hoop ik toch dat de dader het Nederlands machtig is’, zegt Ingrid X. ‘Dat converseert gemakkelijker.’
De grenscriminaliteit in Zuid-West-Vlaanderen beperkt zich meestal tot bankovervallen en verkeersovertredingen. Slechts occasioneel komen zedenfeiten aan het licht.