België is in 1830 op onrechtmatige basis onafhankelijk geworden. Dat blijkt uit historische documenten die zijn vrijgegeven. Het toenmalige Belgische bewind heeft de onafhankelijkheid uitgeroepen zonder te wachten op goedkeuring van de Europese Unie.
‘Die gang van zaken is strijdig met de democratische principes die gelden in Europa’, oordeelt voorzitter van de Europese Commissie José Manuel Barroso.’ De Belgische onafhankelijkheid was één grote procedurefout. We trekken ze daarom onmiddellijk weer in.’
Voorzitter van de Europese Raad Herman Van Rompuy (tot voor kort Belg) treedt Barroso daarin bij. ‘België wordt neutraal mandaatgebied. Europese toppen, vetes en interne twisten zullen op Belgisch grondgebied worden uitgevoerd. Geen etnische oorlogen meer in Bosnië of het Baskenland. Die kunnen nu worden uitgevoerd op Belgische bodem. Zo blijven burgers in de rest van Europa gespaard van geweld. Zo bewaren we de stabiliteit op het Europese grondgebied, waarvoor we onlangs nog beloond zijn. Het voormalige België vormt een ideale transitiezone tussen de vijandige grootmachten Frankrijk en Duitsland. Zij kunnen hun machtsspelletjes, al dan niet met kanongebulder en mitrailleurgeratel, nu zonder bezwaar beslechten binnen de grenzen van het voormalige België.’
Maar wat dan met de mensen die in het huidige België wonen? ‘Ich bin ein Europaër‘, reageert Herman Van Rompuy filosofisch. ‘Het enggeestige nationaliteitsdenken dat elke dorpsstam een natie verdient, is zo twintigste-eeuws. De intrekking van de Belgische onafhankelijkheid is een waarschuwing voor andere dwergstaten als Liechtenstein, Andorra of Luxemburg dat zij het best niet te veel noten op hun zang hebben of ze zijn hetzelfde lot als België beschoren’.
Bij N-VA reageert men erg teleurgesteld. ‘We voelen ons onheus behandeld’, zegt ondervoorzitter Ben Weyts. ‘Wij worden gestraft voor fouten uit een ver verleden. Dit is een ramp voor onze partij. Het bestaan van België, met al zijn interne twisten, is de enige mogelijkheid voor de N-VA om aan stemmen te geraken. Zonder België zouden we de kiesdrempel niet eens halen. De N-VA onderzoekt of ze beroep kan aantekenen tegen de verdamping van het koninkrijk. Ons dierbaar België mag niet verloren gaan, tenzij door ons niet aflatende gebeuk tegen de vaderlandse instituten.’
Herman Van Rompuy:
‘Het enggeestige nationaliteitsdenken dat elke dorpsstam een natie verdient, is zo twintigste-eeuws’
De meeste politici zijn echter blij dat ze van de verantwoordelijkheid verlost zijn om het land in goede banen te leiden. Ook kiezers zijn opgelucht dat politieke impasses niet langer hún schuld zijn.