Na jarenlange vermoedens kon Lance Armstrong het niet langer verborgen houden. ‘Tijdens de zeven Tours die ik gewonnen heb, moest ik mijn urinestalen zelf controleren‘, biechtte de gevallen wielerheld op in het tweede deel van zijn interview met de rondborstige Oprah Winfrey. ‘Ik ben er mij van bewust dat die praktijk de geruchten over mijn vermeend dopinggebruik voedt, maar dat is geheel onterecht. Ik heb mijn urinestalen en bloedstalen altijd eerlijk gemanipuleerd. Ik heb mezelf nooit op enige onregelmatigheid kunnen betrappen.’
Armstrong benadrukt dat hij het spel altijd eerlijk heeft gespeeld. ‘Wanneer ik werd uitgeloot voor de dopingcontrole, heb ik nooit verzuim gepleegd. Ik heb bij zo’n dopingcontrole nooit verdachte dingen bij mezelf opgemerkt. Ik had niet de kans om vals te spelen. Op zo’n moment ben je meer dopingcontroleur dan wielrenner en ik heb beide rollen altijd in eer en geweten met elkaar gecombineerd.’
Heeft de Amerikaan zichzelf dan nooit verdacht van dopinggebruik? ‘Ik ben door mezelf 218 keer op doping gecontroleerd en nooit ben ik positief bevonden. Denkt er nu echt iemand dat dat zo maar te omzeilen valt? Nobody is that smart.‘
De uitspraken van Armstrong zijn bezwarend voor de UCI, de internationale Wielerunie. Mogelijk heeft zij veel te naïef vertrouwd op de oprechtheid van wielrenners. ‘Ik kan op beide oren slapen‘, beweert voormalig UCI-voorzitter Hein Verbruggen. ‘De UCI valt niets te verwijten. We zijn altijd een vooruitstrevende organisatie geweest en dus rekruteerden we in 1999 al dopingcontroleurs via anonieme sollicitaties. Dat bleek een groot succes. Er kwamen opvallend veel sterke sollicitatiebrieven binnen. Die van Armstrong schoot er toch bovenuit. Hij wist verdomd veel over testosteron, epo en bloeddoping. Exact de dopingmiddelen waarbij we binnen de UCI niet zoveel kennis over hebben. De juiste man op de juiste plaats!’
Verbruggen noemt het experiment met Lance Armstrong zeer geslaagd. ‘Nog nooit werd er in de media zo veel over de wielersport geschreven. Er is geen enkel causaal verband tussen de resultaten van Lance Armstrong en het feit dat hij zichzelf op doping moest controleren. De dopingcontroleurs bij de UCI die ook wielrenner zijn, weten die twee zaken altijd perfect gescheiden te houden. Er was geen enkele reden om in te grijpen. Armstrong voerde zijn job als dopingcontroleur naar behoren uit en we kregen geen klachten over hem. Van belangenvermenging is nooit sprake geweest.’
Hein Verbruggen:
‘Geen causaal verband tussen resultaten van Lance Armstrong en feit dat hij zichzelf moest controleren’
In 2005 hield Armstrong het voor bekeken als dopingcontroleur. ‘Bij mijn comeback in 2009 was ik geen dopingcontroleur meer‘, vertelt Armstrong. ‘Dat ik in de Tour niet meer het niveau van weleer kon halen, heeft daar niets mee te maken.’