Grote verrassing in Gent. De drie grote tenoren zullen op 14 oktober allemaal de gemeenteraadsverkiezingen verliezen. Siegfried Bracke heeft zichzelf, in ware NV-A-traditie, in de voet geschoten door zijn openlijke ambitie naar het gouverneurschap van de provincie Oost-Vlaanderen. Gentenaars verwachten van een burgemeester dat die zich 100 procent voor Gent inzet en kunnen er niet tegen dat hij tevens naar de omliggende boerendorpen zou lonken. De partij van Matthias De Clercq (Open Vld) vergiste zich dan weer van stad en voert haar kiescampagne grotendeels in Antwerpen.
Dat ook zittend burgemeester Daniël Termont een eclatante nederlaag lijdt, komt als een zware shock voor de zelfgenoegzame Gentse elite. Hij haalt nog slechts een fractie van zijn score van zes jaar geleden. Hij haalt zelfs nog minder stemmen dan de charismaloze en immens impopulaire Johan Deckmyn van Vlaams Belang.
Uit een entrance-poll van De Rechtzetting blijkt dat vele gematigde Gentenaars zich van Termont hebben afgekeerd door het kartel met de relatief onbekende maar radicale splinterpartij Groen. De ecologische scherpslijpers kunnen op weinig sympathie rekenen bij de diplomatische Gentenaars die van oudsher een afkeer hebben van koppigheid.
Vooral de Turkse gemeenschap heeft zich als een blok afgekeerd van de socialistische burgemeester. Traditioneel stemden de Turken altijd massaal voor de sp.a, simpelweg omdat die het meeste Turkse namen op hun lijst zetten. Maar het besef blijkt nu toch doorgedrongen dat de socialistiche ideologie haaks staat op de mercantiele belangen van de ondernemende handelaarsgeest van het Turkse volk. Termont kan enkel nog wat stemmen sprokkelen bij Bulgaren, die de voorbije jaren op een warm onthaal van de burgemeester konden rekenen en in hem abusievelijk een mede-Bulgaar zien.
Voor al die mistevredenen blijkt CD&V’er Veli Yüksel een ideaal alternatief. Dat hij zelf uit Turkije afkomstig is, geeft hem natuurlijk al een streepje voor bij het Turkse kiespubliek. Het is echter in de eerste plaats zijn pleidooi voor een harde aanpak van nieuwe migranten dat hem op Turks gejuich komt te staan. Méér nieuwe migranten betekent immers méér nieuwe concurrenten en iedere ondernemer weet dat concurrentie dodelijk is voor zijn eigen ruime winstmarges. Yüksels pleidooi om nieuwe migranten terug het land uit te zetten kan dan ook op veel bijval rekenen.
Toch moeten we de oorzaak van Yüksels monstersucces nog ergens anders zoeken. Zijn populariteit schoot pas echt de hoogte in toen hij anderhalve week voor de verkiezingen aan de pers liet lekken dat hij met plezier al zijn macht in de schaal werpt om zijn kiezers en cliënten gunsten te bewijzen. Zeker als het gaat om rechters die vrouwen niet op hun plaats willen zetten bij echtscheidingsprocedures.
Veli Yüksel:
‘Rechters horen zich te schikken naar de wil van politici’
‘Rechters horen zich te schikken naar de wil van politici’, liet hij daarover optekenen. ‘Wij zetten ons immers onbaatzuchtig in voor de slachtoffers van de feministische maatschappij, terwijl rechters omhooggevallen ambtenaartjes zijn die denken dat vrouwen nog andere rechten hebben dan het aanrecht. Trouwens, ik heb op dit moment wel andere zorgen en prioriteiten dan de scheiding der machten. Daarmee ronsel je geen stemmen, he!”
De Gentse bevolking betuigt nu massaal haar steun aan een man die de problemen van de mensen écht aanpakt in plaats van erover te twitteren. De zitdagen van burgemeester Yüksel zijn inmiddels al volgeboekt tot oktober 2018.
In de aanloop naar 14 oktober schetst De Rechtzetting quasi dagelijks een portret van de opvallende winnaars in de belangrijkste steden.