Rijkste Belg Albert Frère komt op voor Elio Di Rupo. 'We hebben het volste vertrouwen dat zijn regering onze belangen blijft verdedigen.'

Ondernemers verdedigen ‘marxist’ Di Rupo

Ruim tweehonderd ondernemers vragen meer respect voor Elio Di Rupo. Voor het eerst vormt een groot aantal rijkaards front om een blijk van vertrouwen te geven aan de regering die hun fortuin beschermt.

Grootverdieners als Albert Frère, Fernand Huts en Bernard Arnault pikken het niet langer dat de federale regering bestempeld wordt als een marxistisch clubje. ‘Uit eigen ervaring weten wij dat ons kapitaal volkomen veilig is onder het beleid van Elio Di Rupo’, schrijven de captains of industry in een open brief. ‘In tegenstelling tot loontrekkenden hebben wij hoegenaamd niet te klagen en zo hoort het ook.’

Na de kritiek op de premier dat hij een marxist is, zijn enkele ministers een treurige discussie begonnen over pestbelastingen. Alsof er belastingen bestaan waar je vrolijk van wordt en die je spontaan doen schuifelen van vreugde.

‘De regering is een billijke beheersinstantie die bij burgers belastingen int voor wat zij zelf maken en die inningen herverdeelt zodat de rijken rijker worden en armen hoogstens een kléín beetje minder arm’, schrijven Frère en co. ‘De huidige situatie is precies wat wij van de regering verlangen. Wij wensen vergoed te worden voor onze lucratieve investeringen. We beseffen dat de regering zich daar niet populair mee maakt, maar populariteit is dan ook niet het doel van de regering.’

Fernand Huts, sinds 1981 de grote baas van Katoen Natie, steekt nadrukkelijk een beschuldigende vinger uit naar de pers en de oppositie. ‘Het is zo gemakkelijk een schietschijf te maken van de regering, zeker in volle verkiezingstijd en met onmachtige coalitiepartners. Maar de beschuldigingen bevatten veel onwaarheden. Die voeden het klimaat dat ze in de Wetstraat maar wat aanmodderen. De middenklasse is ervan overtuigd dat ze daarom geen belastingen meer moet betalen. Welnu, we zijn dat kotsbeu. De onevenwichtige belastingdruk is meer dan ooit broodnodig.’

Bernard Arnault, die het neocommunistische Frankrijk onlangs inwisselde voor het marxistische België, spreekt gelijkaardige taal. ‘De federale regering heeft een bijna onmogelijke opdracht. Het is inderdaad een groot en traag instituut, ook al omdat kleine zelfstandigen en andere profiteurs hun belastingaangifte vaak te laat en onvolledig doorspelen. Maar de regering staat open voor verbetering en we hebben het volste vertrouwen dat ze onze belangen blijft verdedigen.’

‘Er is echt een grens overschreden’, vindt Abert Frère. ‘Bernard Arnault en ik steken al jaren onze nek uit om van België een beter land te maken, ten gunste van de investeerders die voor welvaart zorgen. Niemand is verplicht om hier te blijven wonen: burgers kunnen gerust verhuizen naar het buitenland. De pers en de oppositie moeten zich dringend eens gaan realiseren dat ze niet schieten op een onsamenhangende regering, maar op het selecte groepje industriëlen dat de Belgische economie doet draaien. België kan niet overleven zonder ons unieke zakeninstinct, maar blijkbaar moet je zelf miljardair zijn om dat te begrijpen.’

Fernand Huts:
‘Een onevenwichtige belastingdruk is meer dan ooit broodnodig’

Dat de captains of industry niet eerder reageerden op de aantijgingen heeft een reden. ‘Het standpunt van de tweederangsondernemers werd de hemel in geprezen door de N-VA en leek de absolute waarheid te verkondigen. We vreesden dat kritiek van onzentwege een averechts effect zou hebben op de verkiezingen van 14 oktober’, erkent Frère.