Sociologe Lisa Meyers (KU Leuven): 'De machocultuur bij verzekeraars en bankiers is erg sterk. Ze moeten presteren.'

Vrouwen vaker slachtoffer groepsverzekering

Geweld tegen vrouwen blijft de gemoederen in België beheersen. Een nieuw rapport heeft vastgesteld dat 1 op 30 vrouwen ooit te maken krijgt met een groepsverzekering.

‘Een ontstellend hoog cijfer’, zegt Lisa Meyers, sociologe aan de KU Leuven. Alsof de cijfers nog niet alarmerend genoeg zijn, stijgt het aantal gevallen van groepsverzekeringen. In 2009 werden 137 incidenten gemeld, tegenover 194 in 2011. ‘Dat komt gedeeltelijk omdat vrouwen minder bang zijn geworden om erover te praten’, verklaart Meyers.

Karolien (27) werd slachtoffer van een groepsverzekering toen ze 23 was. ‘Ze gaven me het idee dat ik vrijwillig meedeed en dat er niks aan de hand was. De hoofdverzekeraar bleef me ook maar drankjes aanbieden. Nadien voelde ik me vuil en beschaamd.’

Het kan ook erger. Dina (33) was onderweg naar een vriendin toen ze door een man in een net pak aangesproken werd. ‘Hij was vriendelijk. Maar toen we op zijn kantoor aankwamen, verschenen er plots collega’s van hem die me onder druk zetten. Voor ik het wist zat ik in een groepsverzekering. Ik durfde me niet verzetten omdat ik bang was dat ze me ook nog eens een familiale zouden aansmeren.’

Lisa Meyers: ‘De machocultuur bij verzekeraars en bankiers is erg sterk. Ze beschouwen een groepsverzekering als een ritueel dat hun onderlinge collegialiteit versterkt. Ze moeten presteren. De hoofdverzekeraar heeft meestal een goede neus voor kwetsbare vrouwen die moeilijk nee durven zeggen.’

Op voorwaarde van anonimiteit is er één ex-verzekeraar die wil getuigen. ‘We waren opgefokt. Het cijfer, dat was alles wat telde. Wie geen groepsverzekering kon afsluiten, die was automatisch een mietje.’ Nu heeft hij spijt. ‘Ik heb vrouwen financieel geruïneerd. Dat kan ik nooit meer goedmaken.’

Er is nog veel werk aan de winkel. ‘Vrouwen die bekennen dat ze tegen hun wil een groepsverzekering ondertekend hebben, worden vaak uitgelachen of niet geloofd. De nadruk ligt ook te vaak op preventie voor slachtoffers, terwijl het net potentiële verzekeraars zijn die moeten aangesproken worden’, zegt Meyers.

‘Ze gaven me het idee dat ik het vrijwillig deed. Nadien voelde ik me vuil en beschaamd’

‘Ik heb veel nagedacht’, zegt de ex-verzekeraar na een lange stilte, ‘Het is niet alleen het roekeloos verzekeren dat moet ophouden. Het begint al bij beleggingsadviezen en informele gesprekken. Die hele cultuur is door en door verziekt.’