De voortvluchtige reportagemaakster Sofie Peeters probeerde een plaatsje te versieren in het slotklooster van Malonne. 'Maar hier zal ze belaagd worden door afgunstige zusters.'

Femme de la rue niet welkom bij clarissen

Sofie Peeters, in Brussel bekend als 'Femme de la rue', durft zich niet meer in de straten van onze hoofdstad te vertonen. Zij zoekt haar toevlucht bij een Waals klooster, maar de nonnen weigeren haar de toegang.

Dat het klooster van Malonne de Femme da la rue geen toegang verstrekt, is verrassend. Het klooster staat nochtans bekend om zijn gastvrijheid. Sofie Peeters begrijpt de beslissing van de moeder overste niet. ‘Het klooster aanvaardt alle mensen die uitgestoten zijn door de maatschappij. Heb ik het dan soms niet nog genóég verkorven in onze samenleving?’, vraagt een ontredderde Peeters zich af.

De slotzusters zwichten niet voor haar smeekbede. ‘Ons onberispelijke imago staat op het spel. Mensen die kinderen opsluiten in een kelder wanneer ze ondeugend zijn en ze daar vergeten, kunnen we vergiffenis schenken’, legt Soeur Thérèse uit. ‘Dat zijn nu eenmaal de risico’s als je kinderen onderdak geeft. Maar vrouwen die in hoogst onzedelijke toestand op straat lopen, verdienen geen onderdak in een klooster. Er zijn grenzen.’

‘Overal waar Sofie komt, borrelen gevoelens van wellust op bij mannen, terwijl andere vrouwen haar jaloers nastaren’, weet abdis Soeur Christine. ‘In onze kloostergemeenschap zal dat niet anders zijn. De laatste jonge vrouw die onze nonnen hebben gezien, was hun eigen spiegelbeeld – maar dan vijftig jaar geleden. De afgunstige zusters zullen haar belagen. Sofie zal zich hier niet veilig kunnen bewegen zonder aangesproken te worden met ‘slet’, ‘hoer’ of andere weinig flatterende bewoordingen. Wij hebben al voornomen dat ze daar uitzonderlijk gevoelig voor is. Dat kunnen we haar niet aandoen.’

Vanuit zijn buitenverblijf geeft Fouad Belkacem een pluim aan Soeur Christine en haar Arme Klaren. ‘Eindelijk hebben we mensen gevonden die onze normen en waarden hoog in het vaandel dragen. Mochten alle vrouwen zoals deze zusters zijn, de sharia zou in België snel een feit zijn.’

Soeur Thérèse:
‘Vrouwen die in hoogst onzedelijke toestand op straat lopen, verdienen hier geen onderdak’

Sofie Peeters weet nog niet wat de toekomst nu zal brengen. ‘Misschien word ik wel lid van Sharia4Belgium. Dan heb ik de pers ter mijner beschikking wanneer ik maar wil. Bovendien ben ik handig met videoboodschappen. Dat schijnt een serieus pluspunt te zijn.’