Strategisch Knack-directeur Rik Van Cauwelaert heeft in een e-mail zijn hoofdredacteur Johan Van Overtveldt een ‘dictator’ genoemd. Verderop verwijst Van Cauwelaert naar de man als een ‘deontologische nul’ en een ‘ongeloofwaardige, gefrustreerde zak’. Dat werd ons bevestigd door twee onafhankelijke bronnen die de mail kort en zonder enig eigenbelang hebben samengevat voor onze redacteur.
Tijdens een persconferentie heeft Van Overtveldt officieel zijn onvoorwaardelijke steun aan strategisch directeur Van Cauwelaert herbevestigd en gezegd door te willen gaan met de huidige ploeg. Toch is het duidelijk dat de Knack-redactie erg verveeld zit met de zaak. Het is al het tweede incident op korte tijd. Vorige maand nog lekte een e-mail waarin Van Cauwelaert zijn collega Walter Pauli een ‘geletterde aap’ en een ‘ongeschoren dronkelap’ had genoemd. De lichaamstaal van Van Cauwelaert, die op de persconferentie nors en zwijgend plaatsnam tussen Pauli en en Van Overtveldt, sprak boekdelen.
Stilaan ontstaat er een probleem-Van Cauwelaert, zo lijkt het. Leden van de links-conservatieve redactie stellen off the record in vraag of Knack nog kan doorgaan in de huidige samenstelling. ‘Is Van Cauwelaert wel een betrouwbare partner? Samenwerken op een redactie vereist vertrouwen, ploeggeest en collegialiteit’, meent een redacteur. Een ander Knack-redactielid verwoordt het zo: ‘Rik wordt oud. Maar dit is een uitschuiver van formaat. Niet zijn eerste, hopelijk wel zijn laatste.’
Van Cauwelaert zelf wijst erop dat toetsen van zijn klavier zo dicht bij elkaar staan. ‘Daardoor schrijf ik al eens iets anders dan wat ik eigenlijk bedoel. Ook zijn de lettertjes op mijn computerscherm zo klein en vergeet ik dikwijls mijn leesbril mee te nemen naar kantoor. Vervelend als je dan een e-mail probeert te ontcijferen. Dan lees je soms woorden die er helemaal niet staan. Maar heus, is dat een schande?’, vraagt de eminente grijsaard retorisch.
Anonieme redacteur:
‘Samenwerken op een redactie vereist vertrouwen, ploeggeest en collegialiteit’
De opiniemaker denkt niet dat de lezers hem daarop zullen afrekenen. ‘Wat telt, is dat ik in mijn stukken volledig onafhankelijk en zonder enige vooringenomenheid steeds opnieuw op zoek ga naar de objectieve waarheid, met een heilig respect voor mijn bronnen. Dan vergeven de mensen het je graag wanneer je al eens een foutje maakt.’