Zodra het nieuws bekend raakte dat Aagje Vanwalleghem haar gympakje aan de wilgen hangt, zetten heel wat manspersonen koers richting Wevelgem. Een hele meute vatte post voor Aagjes villawoning. Allemaal hopen ze de ex-turnster te mogen troosten.
‘Daar heb ik veel ervaring mee’, zegt Joris Cobbaut (36), een dikke Aalstenaar met enorme zweetplekken onder zijn oksels. ‘Alle meisjes die verdrietig zijn, komen bij mij uithuilen. Dan houd ik hun handje vast en wrijf ik zachtjes over hun rug. Ondertussen zeg ik dingen als: “Ik ben er voor je”, “Je slaat je hier wel door”, “Het leven heeft nog zoveel te bieden”, “Een sterke meid als jij komt dit wel te boven” en “Wees blij dat je niet brutaal in je gat gepakt bent door een vuile neger!” Vervolgens geef ik ze een warme knuffel en dan voelen ze zich meestal al heel wat beter.”
Joris heeft zonet een glimp van Aagje opgevangen. ‘Af en toe komt ze eens tussen de gordijnen piepen. Ik denk dat ze nog wat verlegen is. Maar ze zal mij heus wel zien staan’, glimlacht hij. ‘Voor haar heb ik speciaal mijn meest in het oog springende T-shirt van Star Trek aangetrokken.’
Jean-Pierre Ketelmans (48), een schriele postbediende uit Wachtebeke, werd door zijn bejaarde moeder helemaal naar Wevelgem gevoerd. ‘Het is belangrijk dat mijn zoon eindelijk eens met vrouwen leert omgaan’, zegt Patricia (71) streng. ‘Dat juffertje mag zich wel beginnen te haasten, want wij hebben niet de hele dag tijd. Straks ga ik eens aankloppen om te vragen hoe dat nu zit met dat getroost. We staan hier nu al twintig minuten te wachten.’
Ook Pieter Buyse (27), een computerprogrammeur met een slecht gebit, een ellendig vel en een vettig kapsel, maakt zich stilaan zorgen. ‘Het zal weer zijn zoals altijd: je voelt dat er een wederzijdse klik is, er is een platonische hunkering, maar uiteindelijk lukt het dan toch niet, allicht omdat ik een te lastig karakter heb’, treurt Pieter. ‘Telkens als Aagje door haar raam naar buiten tuurt, kijkt ze me recht in de ogen. Er is een intens contact tussen ons, maar ik durf nu al voorspellen dat onze relatie gedoemd is.’
Even later ontstaat er enig tumult. Een brute dertiger wurmt zich tussen de massa gefrustreerde mannen. ‘Allemaal uit de weg, ik moet Aagje gaan troosten!’, brult hij ongeduldig. Enkele nerds rapen al hun moed bij elkaar en proberen hem de weg te versperren. ‘Wij staan al veel langer te wachten’, klinkt het hier en daar met een overslaand stemmetje. Het komt uiteindelijk tot een handgemeen. De politie grijpt niet in, omdat de agenten nog niet bekomen zijn van hun kater na de wielerwedstrijd Gent-Wevelgem.
Pieter Buyse:
‘Telkens als Aagje door haar raam naar buiten tuurt, kijkt ze me recht in de ogen’
Uiteindelijk verspreidt Vanwalleghem een videoboodschap waarin ze de frustro’s vraagt om op te rotten en haar met rust te laten. Net als de meeste andere aanwezigen bekijkt Joris het fimpje op zijn smartphone. ‘Ooit heb ik mij eens laten troosten en daar hield ik een slecht gevoel aan over. Ik had nadien overal pijn’, vertelt de ex-turnster. ‘Ik wil op een positieve manier afscheid nemen. Niet met een bende eenzame geilaards voor mijn deur. Ik heb hier geen zin meer in. Ik kan jullie aanwezigheid fysiek en mentaal niet verdragen.’
Joris is opgelucht. ‘Ik ben blij dat Aagje het zo eerlijk durft te zeggen. Dat zal haar deugd gedaan hebben. De mensen voor wie die boodschap bestemd was, zullen nu wel hun conclusies trekken en hun biezen nemen’, verklaart hij. ‘Dan blijf ik alleen over om haar te troosten.’