Het rode dier – ondanks zijn geniepige oogjes en sluwe streken niet te verwarren met een socialist – houdt zich schuil in het Warandepark, vlak tegenover het federaal parlement. Biologen drukken erop dat vossen geen genade kennen, zeker niet voor argeloze witte konijnen.
‘Ik ben bang, ja. Zeg maar gerust doodsbang’, geeft Kamerlid Siegfried Bracke (N-VA) toe. ‘Vóór ik als wit konijn in de politiek kwam gehuppeld, heb ik mezelf nog vermomd als rode vos. Maar nu dit vreselijke roofdier rondwaart in de Wetstraat, blijf ik liever zoveel mogelijk in mijn thuisstad Gent. Daar kan ik mij rustig blindstaren op de lichtbak van de Grote Daniël Termont Show.’
Ook bij de andere partijen zijn de witte konijnen angstig in een hoekje gekropen. ‘Lang heb ik gedacht dat Bart De Wever de grote boeman was’, bibbert senator Rik Torfs (CD&V) in zijn zelf gegraven gat. ‘Maar nu staat niet zozeer de politieke relevantie van mijn partij op het spel, maar mijn bloedeigen voortbestaan. Nooit tevoren heb ik zo’n existentiële schok moeten incasseren. Uit pure angst leg ik het ene keuteltje na het andere – hopelijk wordt er geen opgepikt door de media.’
Wat lokt de vossen naar de hoofdstad? Luckas Vander Taelen, die wegens zijn lidkaart van Groen gerust voor een bioloog kan doorgaan, geeft antwoord. ‘Ik vermoed: een snelle hap. Tegenwoordig loopt het hier vol witte konijnen – ik ben er zelf ook één. Die kruipen na een tijdje samen in de parlementaire vuilnisbak, klaar om gedwee afgeslacht te worden. Die vos hoeft maar zijn kaken open te sperren en de angstige konijnen springen zo zijn muil binnen.’
Vander Taelen waarschuwt dat niet alleen witte konijnen gevaar lopen. ‘Er bestaat een risico voor de volksgezondheid. In de Wetstraat vind je niet enkel witte konijnen, maar ook hondsdolle politici’, zegt de ecologisch verantwoorde Vander Taelen. ‘Als een Jean-Marie Dedecker (LDD) die rode vos ziet passeren, zet hij er geheid zijn tanden in. Dan kan de besmetting zich uitbreiden, waarop op den duur alle politici met het schuim op hun lippen gaan rondlopen. En maar briesend commentaar geven! Voor je ’t weet, slaat de aandoening over op het publiek.’
Voorlopig staat het Brussels Gewest machteloos tegenover de vossenplaag. Dat is niet de schuld van de politiek, beklemtoont Philippe Moureaux (PS). ‘De vossen respecteren de grenzen van de negentien Brusselse gemeenten niet’, briest de Molenbeekse burgemeester met het schuim op de lippen. ‘Het is ongehoord dat die dieren zich niets aantrekken van de structuur van Brussel. Ook zij moeten zich aan de schimmige afspraken en precaire evenwichten houden.’
Rik Torfs:
‘Uit pure angst leg ik het ene keuteltje na het andere’
Ondertussen verlaten steeds meer bedrijven Brussel uit schrik voor de aanhoudende vossenplaag. ‘Wij voelen ons hier niet meer op ons gemak’, zegt de zaakvoerder van een reclamebureau. ‘Die vossen intimideren ons voortdurend en als je ze niet af en toe een kippenbout toewerpt, bijten ze een gat in je peperdure designerbroek.’