‘Het probleem was nijpend’, erkent minister van Sociale Zaken Laurette Onkelinx (PS). ‘Steeds meer berooide gezinnen stevenden door de vrieskou af op een faillissement. Verregaande besparingen in het gezinsbudget drongen zich op om een huishoudelijk ramp te vermijden.’
Pas als daklozen en bedelaars hun financiële situatie weer onder controle krijgen, kunnen zij rekenen op nieuwe kredieten. ‘Het wantrouwen tegenover de armen is zeer groot’, bevestigt minister van Consumentenzaken Johan Vande Lanotte (sp.a). ‘De onwil van het proletariaat om te besparen frustreert de belastingbetaler.’
Vande Lanotte haalt uit naar gezinshoofden die er maar niet in slagen hun huishouden uit de gevarenzone te halen. ‘Armoedebestrijding blijft een topprioriteit, maar wij zijn niet langer bereid om steuntrekkers een blanco cheque te geven. Zij moeten beseffen dat wij, tweeverdieners en hardwerkende Vlamingen, de noodhulp alleen kunnen verkopen aan ons geweten als er een bewijs is van goede wil.’
Concreet zullen gezinnen een solide besparingsplan moeten voorleggen aan het OCMW voor zij een beroep kunnen doen op een leefloon of voedselhulp. De behoeftigen zullen bovendien moeten kiezen: ofwel financiële steun ofwel voedsel. ‘Hen van twee walletjes laten eten, is onverantwoord in deze crisistijden’, verklaart Onkelinx. ‘Door arme mensen op hun economische verantwoordelijkheid te wijzen, bewijst de federale regering haar goedhartigheid.’
Bedelaars die op straat aalmoezen schooien, moeten hun besparingsplan altijd bij zich hebben. ‘Anders worden al hun vergunningen en inkomsten afgepakt’, legt staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez (sp.a) uit. ‘Burgers die schooiers centjes geven zonder hun besparingsplan te controleren, maken zich schuldig aan actieve witwasserij.’
Om de noodlijdende gezinnen bij te staan bij het opstellen van een besparingsplan huurt de overheid een honderdtal financieel adviseurs van Dexia Bank in. ‘In de meeste gezinsbudgetten valt nog heel wat te snijden zonder de spieren te raken’, verzekert analist Vincent Miller. ‘Veel ziektes, chronische of acute, kunnen behandeld worden met goedkope medicamenten. In hun strijd tegen kanker, tbc, cholera, diarree en bronchitis moeten armen veel meer durven te vertrouwen op de positieve effecten van pijnstillers.’
Johan Vande Lanotte:
‘De onwil van het proletariaat om te besparen frustreert de belastingbetaler’
‘We moeten bedelaars niet langer beschouwen als burgers of consumenten, maar als klanten’, besluit Onkelinx. ‘De regering sluit een eerbaar contract af met haar klanten. De individuele relatie tussen de steuntrekker en de overheid wordt opgewaardeerd tot een klantgerichte, persoonlijke transactie: besparen in ruil voor hulp.’
Ondanks hun besparingsplicht krijgen hulpbehoevenden wel de toelating om een duur hek rond hun kartonnen doos of hun bouwvallige krotwoning te plaatsen. Zo vermijdt men dat bedelaars die het nóg slechter hebben mee komen profiteren van de federale gulheid.