De hulpdiensten worden al de hele dag overstelpt door paniekerige telefoontjes van lesbische dames die in elkaar geramd worden door hun vrouw. Navraag bij de spoeddiensten van grote ziekenhuizen leert dat er opvallend veel lesbische koppels komen aankloppen waarvan één van de partners ‘van de trap gevallen’ of ‘tegen de deur gelopen’ is. Eén lesbienne werd met spoed geopereerd omdat ze zich tijdens het koken per ongeluk meermaals in de halsstreek had gestoken. Een boer uit het Oost-Vlaamse Vinderhoute moest twee vechtende lesbo’s van zijn erf jagen met zijn riek.
‘De onrust is begrijpelijk’, zegt professor Marysa Demoor (UGent) van het Centrum voor Genderstudies. ‘Het voorstel van mevrouw Milquet rekent af met het patriarchale paradigma dat enkel vaders hun familienaam kunnen doorgeven. Bij lesbische koppels rijst dan meteen de vraag: welke moeder van de twee mag haar naam doorgeven aan het kind?’
‘Die plotselinge keuzevrijheid leidt bij lesbiennes – meer nog dan bij heteroseksuele echtelieden – tot blinde razernij die vaak uitmondt in agressie’, vult gedragspsycholoog Herman Berwouts (UA) aan. ‘In een normaal huishouden is de rolverdeling duidelijk: de man is de baas, tenzij zijn vrouw zo’n teef is dat hij zich laat knechten. Een lesbisch huwelijk is een voortdurende strijd om de macht. Bij elke hindernis botsen de echtgenotes, waarna er weer een tijdelijk evenwicht ontstaat. Dat lesbiennes elkaar zo vaak in de haren vliegen, heeft ook nog eens te maken met de inherente vrouwelijke onzekerheid, die binnen zo’n relatie extra sterk aanwezig is.’
Demoor pleit ervoor dat minister van Gelijke Kansen Milquet een regeling uitwerkt waarbij beide moeders hun naam doorgeven aan hun kind. Nu kan alleen de juridische moeder, zijnde de vrouw die het kind uit haar lijf perst, dat. De meemoeder heeft slechts een juridische band met haar kind zodra ze het adopteert in haar hoedanigheid van co-ouder.
‘Gelijke kansen, allemaal goed en wel, maar met het homohuwelijk heeft de wetgever er een zootje van gemaakt’, erkent professor familierecht Frederik Swennen (UA). ‘Als gelukkig getrouwde homo heb ik uiteraard niets tegen het homohuwelijk an sich, maar je kunt je de vraag stellen of het wel een goed idee was om het open te stellen voor vrouwen, die van nature toch veel meer sturing nodig hebben.’
Andrea Verbruggen (39), die een sigaret opsteekt op de parking van het Gentse UZ terwijl haar echtgenote geopereerd wordt aan een gespleten knieschijf, betwist dat oplopende onzekerheden binnen een lesbische relatie vaker tot fysieke agressie leiden. ‘Wij zijn gewoon iets lichaamlijker dan de gemiddelde vrouw. Het kan er al eens bovenarms opzitten’, vertelt Andrea. ‘Veel lesbiennes hebben een zwaar beroep, zoals trucker, beenhouwer of dokwerker. Zelf ben ik grafdelver. Vrouwen als wij zijn niet bang om uit te halen met een forse rechtse. Zeker als het gaat over de toekomst van je kind, zul je niet nalaten om duidelijk te maken waar het op staat. Ons moederinstinct is niet van het seutige soort.’
Herman Berwouts:
‘Plotselinge keuzevrijheid leidt bij lesbiennes tot blinde razernij die vaak uitmondt in agressie’
Bij heteroseksuele vrouwen veroorzaakt de maatregel van Milquet weinig deining. De Gentse hitmachine Kenji Minogue drijft er wel de spot mee in de videoclip ‘Naam Familienaam’, maar verder maken vrouwen zich vooral zorgen over de was en de plas. Die moeten tenslotte ook gebeuren.
Zelfs de traditionele mannenorganisaties schrikken niet op van het voorstel. ‘Voor ons is dat geen enkel probleem’, haalt de Boerenbond, de belangrijkste patriarchale lobbygroep, de schouders op. ‘Zolang vrouwen de familienaam van hun echtgenoot aannemen, mogen ze hun achternaam doorgeven zoveel als ze willen. Lesbische vrouwen moeten maar op zoek gaan naar een donornaam om over te nemen, net zoals ze toch ook op zoek moeten naar donorsperma.’