Een dikke soldaat wacht angstvallig op een nieuwe aanval van overgewicht. 'Alleen een tactische maagring of een clusterbom van hormonen kan soelaas brengen.'

Belgisch leger trekt zich strategisch terug in hopeloze strijd tegen overgewicht

Het Belgische leger is bezig de strijd tegen het overgewicht te verliezen. In een poging de strijdmachten te hergroeperen heeft Pieter De Crem zijn manschappen bevolen zich strategisch terug te trekken.

Overgewicht heeft het Belgische leger praktisch helemaal omsingeld. De strijd wordt gevoerd van het oosten tot het westen. Enkel in de Ardennen houden de Belgische strijdkrachten stand. Door het woeste landschap heeft het overgewicht het lastig met de bevoorrading.

Minister van Defensie Pieter De Crem, die zich het opperbevel van het leger heeft toegeëigend, vaardigde vanochtend het commando uit voor een strategische aftocht. Dat moet de legertop de kans geven om een nieuwe strategie uit te werken om zodoende het overgewicht terug te dringen.

De manschappen krijgen nu ook wat ademruimte. Dat was dringend nodig. De soldaten zijn vermoeid en moreel uitgeput. Op grotere schaal slag leveren met het overgewicht, was niet meer mogelijk. Het leger zou zijn kerntaken dan niet meer kunnen uitvoeren, zoals zandzakjes ronddelen en Afghanen terug naar het stenen tijdperk bombarderen. ‘Nu al vechten zes op de tien militairen aan het front tegen het overgewicht’, weet legeradviseur Patrick Mullie. ‘Onze jongens moeten vaak op hun tanden bijten.’

Strategen dichten het Belgische leger echter weinig kansen op slagen toe. ‘Face it: de vijand zit overal’, zegt onafhankelijk strategisch consulent Gilbert Sterns. ‘Achter elke hoek staan vijandelijke troepen te wachten om toe te slaan. Zelfs de vijand in mootjes hakken helpt niet: dan zijn er gewoon méér individuele tegenstanders om mee af te rekenen.’

Patrick Mullie, die de troepenbewegingen van de vijand nauwgezet in de gaten houdt, blijft hoop koesteren. ‘Over enkele dagen beginnen 600 vooraf gescreende militairen een guerrillaoffensief tegen het overgewicht. Als zij erin slagen weerstand te bieden tegen de vijandelijke calorieën, neemt de rest van het leger hun tactiek over’, voorspelt Mullie.

De Belgische defensiemacht rekent ook op digitale technologie om de vijand af te slaan. In een testprogramma werden 326 soldaten uitgerust met software die hen gedetailleerd op de hoogte stelde van de posities van het overgewicht. Zo kunnen zij gerichter aanvallen. Het succes was echter matig. ‘Eén derde van de manschappen sneuvelde, een derde kon terreinwinst boeken, en de rest vluchtte in dolle paniek weg van het slagveld’, erkent Mullie.

De kuststad Oostende is ondanks de overweldigende tegenstand nog altijd in handen van het geplaagde regeringsleger. Volgens een journalist ligt de snelweg tussen Gent en Oostende wel bezaaid met onoverkomelijke hindernissen in de vorm van wegrestaurants. ‘Daar kunnen ze zich onmogelijk doorslaan’, analyseert Sterns. ‘Eventueel kunnen ze een omtrekkende beweging maken via de Expresweg. Dan nog blijft het een dubbeltje op zijn kant.’

In de Leopoldsburg, de eerste plaats waar het opstandige overgewicht kon doorbreken, vielen volgens een legerwoordvoerder minstens 40 doden. Er vielen 300 gewonden door beschietingen met kroketten en stoverij. Onafhankelijke bevestiging van het wapengekletter ontbreekt nog.

Een ander gerucht dat circuleert, is dat drie zakken bloemige aardappelen vernietigd zijn bij een kamikaze-actie van een wanhopige militair. Een piloot van de Belgische luchtmacht zou zijn straaljager hebben laten crashen op een koelcel. Ook enkele tientallen kilo’s varkensribbetjes gingen verloren in het strijdgewoel.

Er vielen 300 gewonden door beschietingen met kroketten en stoverij

Bij raketaanvallen met gestoofde wortelen en prei is een commandocentrum getroffen in de buurt van Laken. Volgens indiscreties bij de Navo zou de koning, officieel nog altijd de opperbevelhebber van het leger, in eigen persoon een doelwit zijn van het gevreesde overgewicht. Diplomaten drukken erop dat VN-resolutie 1993 dat niet toestaat.

‘Zo lang het gevecht eerlijk is, zijn wij niet in staat om het overgewicht te bestrijden. We hebben de hoop opgegeven om het overgewicht levend in handen te krijgen en het te berechten voor zijn misdaden’, zegt een gedesillusioneerde soldaat die herstelt van zijn verwondingen. ‘Alleen een tactische maagring of een clusterbom van hormonen kan soelaas brengen.’

Bij de militairen heerst grote schrik dat het overgewicht ondanks het nonproliferatieverdrag zijn ultieme wapen zal inzetten: blikken met een springlading van koeientong in madeirasaus. ‘Tegen patronen van zo’n zwaar kaliber kan ons leger nooit weerstaan’, panikeert een uitgehongerde legerkorporaal.