Dat een vegetariër er zelfs op oudejaarsavond voor kiest om geen vlees klaar te maken, deed een kassierster in woede ontsteken.

Boze kassierster vernedert slome vegetariër

Een kassierster van supermarktketen Delhaize heeft vanochtend een klant zwaar beledigd. Als verzachtende omstandigheid geldt dat die de vegetarische ideologie aanhing. Delhaize excuseert zich niet.

Vanmorgen dacht Maarten Manhaeghe (28) de grote drukte in de supermarkt te slim af te zijn. Voor dag en dauw kwam hij uit zijn bed gerold om stipt om acht uur de Delhaize aan de Gentse Watersportbaan te kunnen binnenstappen. Op zijn winkellijstje: een hoop groenten, biologische schuimwijn, 450 gram tofu en vier veggieburgers.

Door het vroege uur verliep het winkelen vlot, zo bevestigden verschillende getuigen. Ook Manhaeghe kreeg in een rotvaart de gewenste producten in zijn winkelmandje verzameld. Zijn hele winkelervaring verliep naar wens tot hij aan de kassa stond aan te schuiven. Daar begon de vernedering.

‘De kassierster keek met een scheef oog naar de ingrediënten die ik op de band had gelegd’, vertelt Manhaeghe. ‘Ik had toen al het gevoel dat zij mij viseerde. Via mijn eetvoorkeur velde de dame een oordeel over mij als persoon.’

Toen Michelle Meiresonne (23), zoals de kassierster heet, de koopwaar van Manhaeghe inscande, liet ze niet na er een opmerking over te geven. ‘Een halve kilo tofu? En vier veggieburgers? Gaat gij daar vanavond mee nieuwjaren, jongen? Dat zal gezellig worden’, zei ze volgens de ontevreden klant.

‘Dergelijke beledigingen hoef ik niet te pikken’, vindt Manhaeghe. Hij maakte luid misbaar om zijn ongenoegen te uiten, waarop Meiresonne het nodig vond om, zwaaiend met een prei, olie op het vuur te gieten. ‘Weet ge wat ik daarvan vind? Dat al die vegetarische shit van zíék allooi is’, zou ze hebben geroepen.

Sommige klanten namen het op voor de vegetariër en begonnen te schelden tegen de kassierster. Andere klanten applaudisseerden hartstochtelijk voor haar demarche. Het kwam, kortom, tot een handgemeen dat pas eindigde toen een gespierde stukadoor de geviseerde vegetariër tegen de grond sloeg. Een medewerker van de winkel goot een emmer water over Manhaeghe om hem weer bij zijn positieven te brengen. ‘Eet eerst maar een goeie biefstuk, ventje, als ge nog eens spel zoekt’, adviseerde de stukadoor goedgeluimd.

Manhaeghe was erg aangeslagen door het incident en begrijpt nog altijd niet goed waarom de kassierster de spot met hem dreef. ‘Is het omdat ik mijn haar al jaren niet meer gekamd heb? Vond ze mijn natuurlijke parfum te veel stinken? Of had ze gewoon nood aan aandacht?’, vraagt hij zich af.

De directie van de winkel wenste geen uitleg te verstrekken, maar gaf de klant wel een kortingsbon voor een kilo lamsvlees.

Enkele kassiersters die buiten een sigaret staan te roken willen onder de comfortabele deken van de anonimiteit wel een woordje kwijt over de zaak. ‘Die Michelle is een rare. Een heel jaar horen we haar niet. Werk ziet ze niet staan. Maar op een drukke dag als vandaag, wanneer de baas de hele tijd door de winkel loopt, doet madam alsof alles zonder haar in ’t honderd zou draaien’, verzucht Martine.

Maarten Manhaeghe:
‘Vond ze mijn natuurlijke parfum te veel stinken? Of had ze gewoon nood aan aandacht?’

Haar collega Maya knikt. ‘Ik denk dat ze op promotie aan ’t jagen is. Ze wil zich eens goed bewijzen, de smerige uitsloofster.’

‘Zou ze wel een onderbroek aanhebben?’, mompelt Martine venijnig tussen haar tanden.

‘Of ik al dan niet een slipje aanheb, zijn uw zaken niet. Ik kan u wel vertellen dat ik het een schande vind dat iemand op oudejaarsavond veggieburgers klaarmaakt. Dat is een grove belediging voor alle daklozen die vanavond snakken naar een sappige biefstuk. Dat heeft mij oprecht kwaad gemaakt’, zo sluit Meiresonne het incident af.