Misdadigers en politiemannen leven al eeuwenlang op gespannen voet met elkaar. Toch hebben zij elkaar nodig. Zonder criminelen stonden alle agenten domweg het verkeer te regelen. Zonder agenten is er voor de booswichten maar weinig uitdaging aan hun beroep en kunnen ze evengoed kiezen voor een carrière als bankier als ze per se geld willen ontfutselen van onschuldige burgers.
‘Ondanks de vaak harde confrontaties is er sprake van wederzijds respect’, zegt Luigi Ramazotti van stickerbedrijf Panini. ‘Criminelen en agenten hebben tegenstrijdige economische belangen, maar die professionele geschillen verhinderen niet dat er dikwijls hechte banden ontstaan. Met ons nieuwe stickerboek proberen wij de relatie tussen beide kampen te verbeteren.’
Opvallend: België krijgt de wereldwijde primeur voor het stickerboek, dat vanochtend gepresenteerd werd in het Brusselse Hotel Amigo in het bijzijn van minister van Justitie Annemie Turtelboom (Open Vld) en minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH). Ook een delegatie uit de Belgische onderwereld was aanwezig, maar om evidente redenen werd de pers gevraagd discreet te zijn over hun identiteit.
Oorspronkelijk wou Panini het stickerboek in thuisland Italië lanceren. ‘Maar door de financiële crisis hebben de misdaadkartels het moeilijk. Zij moeten besparen en waren niet bereid tot nieuwe investeringen’, zegt criminoloog Brice De Ruyver (UGent), die Panini adviseerde voor het Belgische stickerboek. ‘Toen premier Silvio Berlusconi onder druk van de financiële markten moest aftreden, verloor het project ook zijn politieke gangmaker.’
Brice De Ruyver (UGent):
‘Wie meermaals door dezelfde agent is gearresteerd, kan prentjes gaan ruilen’
Daarom week de producent van de stickerboeken uit naar België. ‘Doordat uw land een grote Italiaanse gemeenschap kent, was het voor ons gemakkelijk contacten te leggen met het criminele milieu’, feliciteerde Ramazotti de ministers. ‘Nu ook de Belgische premier van Italiaanse afkomst is, is het geen overdrijving om dit heerlijke land te omschrijven als het Italië aan de Noordzee.’
Het initiatief van Panini wordt voluit gedragen door de politietop. ‘De politie hielp bij het selecteren van de agenten die de meeste arrestaties verrichten. Op basis daarvan werden verschillende categorieën opgesteld’, legt De Ruyver uit. ‘Naargelang de categorie zijn sommige prentjes zeldzamer dan andere. Ook agenten die veel in de media komen, behoren tot de topcategorie.’
Glenn Audenaert, directeur van de Federale Gerechtelijke Politie in Brussel, is er zo één. ‘Ja, natuurlijk ben ik trots dat ik in dit boek sta’, glundert de flamboyante politiebaas. ‘Ik ben tenslotte een glamourflik. Een agent moet niet vies zijn van een beetje prestige. Dit is uiteindelijk een charmeoffensief naar onze ‘klanten’ toe. Maar om mijn prentje te bemachtigen zullen criminelen toch serieus hun best mogen doen. Dan moet je al minstens een bom in elkaar hebben geknutseld of iets hebben ondernomen tegen mijn vriendjes uit de zakenwereld.’
Concreet krijgen criminelen bij elke arrestatie een stickerplaatje met het gezicht van de dienstdoende agent. ‘Wie meermaals door dezelfde politieman gearresteerd is, kan prentjes omruilen met zijn collega’s. Zo krijgt dit educatieve project ook een recreatief aspect’, verklaart De Ruyver. Bij de foto’s staat telkens een bondige uitleg over de betreffende agent. ‘Statistieken zijn belangrijk, ook voor criminelen. Zij zijn geïnteresseerd in het recuperatievermogen en de schietvaardigheid van agenten, hun lengte en gewicht, het aantal assists bij een arrestatie en of zij omkoopbaar dan wel afpersbaar zijn’, somt de Gentse criminoloog op.
Over enkele maanden verschijnt er een stickerboek dat bestemd is voor de politieagenten. ‘Daarin kunnen ze de mugshots verzamelen van beroemde gangsters die ze hebben opgepakt’, kondigde Ramazotti aan. Het boek wordt mogelijk ook aangeboden aan het grote publiek. ‘Daarom overwegen we om er politici in op te nemen, zoals Michel Daerden of Steve Stevaert. Ooit moeten die toch eens tegen de lamp lopen, dat kan haast niet anders.’