Stevig bonkende elektronische muziek: op een zaterdagavond kijken de buren van Gino S. (29) en Marcel D.V. (48) er niet meer van op. Terwijl ze zich opmaken voor hun wekelijkse nacht uit in het Brusselse homomilieu draait het stelletje de volumeknop steevast helemaal open. De andere bewoners in het statige appartementsgebouw in de Dansaertwijk knijpen vanuit verdraagzame overwegingen graag een oogje dicht.
Afgelopen zaterdag gingen de tonen van de opzwepende muziek echter gepaard met wild gestamp en hysterisch gekrijs. Toen bezorgde buren kwamen aankloppen, duurde het een hele poos voor S. de deur opende. Er zaten bloedvlekken op het hemd van de jongeman. ‘Niets aan de hand’, benadrukte hij. ‘Marcel is gewoon tegen de deur gelopen. Ik verzorg hem wel.’
Buren die Marcel de volgende dag zagen, omschrijven zijn gelaat als ‘een stuk bloedappelsien dat half gefrituurd en half gepureerd’ is. Hij vertelde iedereen dat hij op ongelukkige wijze van de trap gevallen was.
‘Dat was duidelijk een voorbeeld van huiselijk geweld onder holebi’s. Daar mogen we onze ogen niet voor sluiten’, zegt socioloog Djamal Zemani (VUB), die het appartement naast de twee homo’s huurt. ‘Ik ben zeer tolerant tegenover mensen van allerlei strekking, maar partnergeweld blijft een sterk onderschat probleem, zeker onder homo’s.’
Vele slachtoffers durven niet te spreken omdat ze twéé keer gestigmatiseerd worden. ‘Eerst als homoseksueel, en vervolgens ook als weerloos slachtoffer van partnergeweld’, legt Zemani uit. ‘Een dubbel taboe is nog moeilijker onder woorden te brengen.’
De socioloog vindt het jammer dat er op de Kiss-In van gisteren geen aandacht ging naar huiselijk geweld. De kusactie op de Brusselse Grote Markt stelde specifiek het toenemende gaybashen aan de kaak.
‘Een gemiste kans. Slechts één op de vijf homofiele jongens is al eens aangevallen door homofobe allochtonen, terwijl de helft van de homo’s wel al slaag gehad heeft van zijn lief’, verklaart Zemani. ‘Bij lesbische koppels zijn de cijfers iets gunstiger, al zien wij ook bij de tuinbroeklesbo’s een opvallende stijging van intrafamiliale agressie.’
‘Partnergeweld bij homoseksuele koppels is niet onlogisch’, zegt gedragspsycholoog Bert De Becker. ‘Veel holebi’s zijn gefrustreerd door hun eigen geaardheid en de negatieve reacties daarop. Hun zelfhaat werken ze uit op hun partner.’
Volgens De Becker kan therapie helpen om het probleem aan te pakken. ‘Wij proberen de slachtoffers een kader aan te reiken. We doen hen begrijpen waarom ze zulke haatgevoelens oproepen bij andere mensen én waarom ze ook binnen hun relatie niet veilig zijn’, legt de psycholoog uit.
Socioloog Djamal Zemani:
‘Ook bij tuinbroeklesbo’s opvallende stijging van intrafamiliale agressie’
‘Uiteindelijk zijn homo’s zelf een deel van het probleem’, stipt De Becker aan. ‘Aanvaarding moet immers van twee kanten komen. Steeds meer homofobe mannen verklaren dat zij scheef worden bekeken door potentiële slachtoffers. Die argwanende houding wekt alleen maar meer agressie op.’