Dat de zelfmoordcijfers onder topbankiers in 2012 stabiel zijn gebleven, is opmerkelijk. De economische crisis treft de bankensector in het diepst van haar ziel, het risicovolle gedrag der bankiers wordt beschouwd als de grootste oorzaak van de crisis. Toch blijven zij parmantig vasthouden aan hun topfunctie en de bijbehorende bonussen. Enige vorm van schuldbesef is hen vreemd, wat resulteert in te lage zelfmoordcijfers in vergelijking met andere beroepsgroepen.
‘Meer zelfmoorden onder bankiers zou nochtans een adequate oplossing zijn voor de huidige malaise’, analyseert econoom Paul De Grauwe. ‘Met minder bankiers lost de economische crisis zichzelf op. De bankensector is zo rot als een vermolmde houten zitbank in het miezerigste park van Brussel. Ik spreek natuurlijk tegen mijn eigen winkel, want zonder topbankiers is er geen economische crisis en zonder crisis vragen de media mij niet om de haverklap voor een hapklaar woordje uitleg. Crisissen zijn erg goed voor het ego en het zelfbeeld van economen – als het goed gaat, hoor je ons niet. Gelukkig gaat het slecht. Slécht, jongens toch, dat is niet geloven. En we zijn er nog lang niet van af.’
Terwijl de rest van de bevolking zichzelf steeds enthousiaster van kant maakt, blijven topbankiers zich goed in hun vel voelen.
‘Dat bewijst dat bankiers helemaal geen last hebben van een geweten, zelfs nog minder dan politici, alternatieve geneeskundigen of wielrenners’, legt bioloog Dirk Draulans uit. ‘Vanuit wetenschappelijk oogpunt is het faschinerend om te zien hoe ze gewone stervelingen voor de gek houden. Bedriegen als overlevingsstrategie: je moet een journalist zijn om het te begrijpen.’
Draulans waarschuwt wel dat het succes van de bankiers mogelijk niet blijft duren. ‘Thans lijkt de enige conclusie dat topbankiers een superieur ras zijn’, doceert Draulans. ‘Ze tonen geen greintje schaamte om zwakke prooien op te peuzelen. Maar het tempo waartegen normale mensen zichzelf opknopen, ligt hoog en blijft enkel stijgen. Als die trend aanhoudt, zullen er over enkele jaren enkel nog bankiers overleven. Zij hebben zo al een instinctieve voorkeur voor inteelt en dat zal hun ondergang betekenen. Niet dat ik de mensen onnodig bang wil maken, natuurlijk.’
Paul De Grauwe:
‘Meer zelfmoorden onder bankiers adequate oplossing voor huidige malaise’
De enige manier om zelfdoding onder bankiers aantrekkelijk te maken, zo merkt De Grauwe op, is om er een winstfactor aan te koppelen. ‘Maar de vraag is of we bankiers wel mogen loslaten op de menselijke existentie. Wanneer banken een hypotheek mogen leggen op het onderliggende wezen van de werkelijkheid, en wat haar constitueert, dreigen we in een metafysische crisis te belanden waar we ons niet uit zullen kunnen redden door massaal euro’s bij te drukken.’