Het zijn harde weken voor eenzamen. Nadat ze eventjes de gezelligheid en saamhorigheid van een hecht gezin en goede vrienden hebben mogen proeven, worden ze weer met duizenden tegelijk eenzaam achtergelaten op straat of in de wildernis. Niet zelden worden ze vastgebonden aan een boom in het bos – als ze niet gewoon in een zak in de vaart worden gekieperd.
‘De trend is natuurlijk al jaren bezig, maar bereikt dit jaar een nieuw hoogtepunt, weet John Derycke van de Koninklijke Maatschappij voor Eenzamenbescherming. ‘Nooit eerder zijn er zo veel verwaarloosde en achtergelaten eenzamen bij ons binnengebracht als de voorbije eindejaarsperiode. Het wordt ieder jaar erger: mensen zien zo’n eenzame met zielige oogjes zitten janken en in een opwelling nemen ze die mee naar huis. Ze denken dat het een leuk cadeau is voor de kinderen. Of ze willen er gewoon mee opscheppen tegenover vrienden.’
Veel mensen vergeten evenwel dat een eenzame veel aandacht en onderhoud vergt. ‘Daar miskijken vele mensen zich op. Eenzamen zijn ook niet altijd gehoorzaam: ze kunnen maar moeilijk zwijgen, zelfs nadat er herhaaldelijk ‘koest’ is geroepen. Zodra ze zich emotioneel aan je hebben vastgeklampt, laten ze onder geen enkel beding nog los. Daarnaast brengen ze slechte gewoontes mee die maar moeilijk af te leren zijn, zoals overal lege pizzadozen laten rondslingeren en pissen in de wasbak. Wanneer zo’n eenzame het tapijt onderkakt en de zetels kapot krabt, is dat voor vele gezinnen de druppel. Dan is de beslissing snel genomen om de eenzame subtiel op straat te gooien’, legt Derycke uit.
Volgens hem wordt het probleem van de eenzamen daardoor alleen maar versterkt. ‘Doordat ze eerst zijn opgenomen in een warm nest en er vervolgens weer keihard uit weggerukt worden, krijgen de eenzamen nog meer bindingsangt en hechtingproblemen. Hun eenzaamheid wordt er alleen maar erger door.’
Opvallend is dat er dit jaar veel dementerende bejaarden tussen de gedumpte eenzamen zitten. Dat is louter te wijten aan Studio Brussel. Onder invloed van de actie Music For Life hebben vele mensen vóór kerstmis een dementerende bejaarde in huis gehaald. Ook luisteraar Jannes De Moor had zich door de radioshow laten overtuigen en een demente opgenomen. Maar dat draaide uit op een financiële nachtmerrie toen bleek dat het ingezamelde geld helemaal niet voor hem bedoeld was. ‘Toen ik mijn deel van de koek ging opeisen, kreeg ik koudweg te horen dat ze niet willen dat opvanggezinnen winst maken. Zogezegd omdat ze de dementenhandel niet wilden stimuleren.’
De Moor heeft intussen zijn inwonende demente per retour teruggezonden naar de Reyerslaan. Hij is kwaad over de misleidende communicatie van de VRT. ‘Het is crisis voor iedereen. Ik heb het sowieso al moeilijk genoeg om de eindjes aan elkaar te knopen. Aangezien ik geen kinderen heb, kan ik ook geen kindergeld opdrinken in mijn stamkroeg. Ik dacht dat die dementerende bejaarde mij wat zou opleveren, maar ook daar vis ik dus achter het net. Ik voel me bekocht.’
Wie nog het meeste kan meespreken van de dementendump, is de organisatie Moeders Voor Moeders. Die is vooral bekend vanwege haar beruchte vondelingenluik, maar kreeg de laatste dagen plots tientallen dementerende bejaarden aangeboden. Woordvoerster Monique Verdict: ‘Waarom ze precies hier komen, begrijpen we nog niet. Misschien is het omdat dementerenden zich erg kinds beginnen te gedragen en uiteindelijk weer in de luiers terechtkomen?’
Mensen proppen hun dementerende bejaarde gewoon in de vondelingenschuif die voor zuigelingen bedoeld is
‘Hoe dan ook doen we alles om de arme oudjes te redden, ook al vergt dat heel wat aanpassing’, vervolgt Verdict. ‘Eerst propten mensen hun dementerende bejaarde gewoon in de vondelingenschuif die voor zuigelingen bedoeld is. Zo’n aangestampte bejaarde terugvinden is natuurlijk geen prettig zicht. Daarom hebben we naast het reguliere babyluik een groter model geplaatst waar een rolstoel met een oudje in past. Voor de rest hoefden we onze procedures niet al te veel aan te passen. De demente vondelingen, die zich toch niet meer herinneren wie ze zijn, krijgen een nieuwe naam, zoals Adriaan De Gebochelde. Na een ontwormingskuur worden ze geplaatst bij een adoptiegezin.’
Voor de nieuwe familieleden is het wel even schrikken: ze verwachten een schattige boreling maar krijgen in de plaats een oud lastpak. ‘Maar we hebben tot nu toe nog geen klachten gekregen over onvrijwillige euthanasie, dus ik vermoed dat het allemaal wel losloopt’, stelt Verdict brede lagen van de samenleving gerust.