‘Dat kunnen wij niet aanvaarden’, oordeelt nieuwsmanager Olivier Du Chatele. ‘Zelfs bij een ramp van deze omvang moet een journalist flegmatiek reageren: ‘Et alors?’ Sentimenteel gejank dulden wij niet, toch niet als er geen Fransen onder de slachtoffers zijn. Empathie neigt al te vaak naar vooringenomenheid. Laat ons gewoon zonder veel poespas het leed van de betrokkenen in beeld brengen. Een close-up van wenende ouders behoeft geen huilerig commentaar. Rauw en direct, zo toon je tenminste respect. Onze kijkers willen met hun neus op het nieuws zitten.’
Du Chatele hekelt ook de houding van de Leuvense politie. Die zou de internationale pers verhinderen haar werk te doen. ‘Het is een schande dat dit land zichzelf een democratie noemt. Onze persvrijheid wordt hier voortdurend gedwarsboomd’, klaagt de nieuwsmanager. ‘Wanneer wij ouders die hun kinderen naar school brengen een camera in het gezicht duwen, moeten er geen agenten in de weg komen lopen. Als onze reporters over de schoolmuur klimmen, is dat in naam van het algemeen belang. De politie gedraagt zich zeer opdringerig en dat is knap lastig. Niet wij, maar de agenten moeten afstand bewaren.’
Het is voor de schoolpoort in Heverlee dat Bonvoisin in de fout ging. Hij erkent zijn misser. ‘We hadden alles nochtans tot in de puntjes voorbereid. De camera stond gericht op de getroffen school en het licht zat uitstekend’, schrijft de journalist op zijn website. ‘Tijdens mijn liveverslag had ik het over de onkunde van de meeste Belgische chauffeurs en over de slechte kwaliteit van hun bussen. Een Belg is een gevaar op de weg, dat weet iedereen. Maar toen viel mijn oog op enkele kinderen die speelden op een pleintje. Mijn hart brak – in primetime dan nog wel.’
Midden in zijn uitleg over het minderwaardige Belgische politieke systeem drong het tot Bonvoisin door welke impact de ramp had. ‘Er zijn 22 kinderen omgekomen. Die zullen nooit betalen voor Franse energie. Hun spaargeld zal later niet versluisd worden naar een noodlijdende Franse grootbank. Alweer 22 klanten minder voor Peugeot, Citroën of Renault. Toen ik dat besefte, ging ik finaal door de knieën en welden warme tranen op. Sorry.’
Olivier Du Chatele:
‘Sentimenteel gejank dulden wij niet. Empathie neigt naar vooringenomenheid’
Het Franse dagblad Le Monde steunt de beslissing van TF1 om Bonvoisin te ontslaan. ‘Op onze website hebben wij correct bericht dat het Belgische publiek nu even geschokt is als tijdens de affaire-Dutroux’, legt Erik Izraelewicz uit. ‘Dat is een feitelijke analyse waar je geen speld tussen krijgt. Veel objectiever kun je niet worden. Maar als je als journalist je medeleven betuigt, waar ben je dan mee bezig? Straks gaan kranten nog beweren dat ze respect hebben voor hun lezers en plaatsen ze geen sensationele foto’s meer op de voorpagina. Stel je voor dat je de lezer moet opzadelen met de aangrijpende tekst van een verwarde columnist. Belachelijk.’