Op de eerste dag van zijn renovatie is de Boekentoren omgevallen. Duizenden studenten, allemaal ingenieurs en architecten, kwamen om.

Boekentoren stort in bij renovatie, vele doden

Net wanneer de renovatiewerken zouden beginnen, is de Boekentoren van de Universiteit Gent ingestort. Duizenden ingenieursstudenten werden vermorzeld onder het puin.

Gisteren zijn de langverwachte renovatiewerken aan de Boekentoren begonnen, die de bibliotheekcollectie van de Universiteit Gent huisvest. Het gebouw, dat in de jaren dertig werd neergezet door Henry Van de Velde, was eigenlijk al dertig jaar toe aan een grondige opknapbeurt. Het universiteitsbestuur had echter enkele decennia nodig om de nodige middelen daarvoor bijeen te schrapen. De opluchting onder het publiek was dan ook groot toen de renovatiewerken eindelijk van start konden gaan.

Maar reeds op de eerste dag ging er iets mis. Rector Paul Van Cauwenberge gaf de symbolische eerste spadesteek voor de aanleg van een ondergronds depot – de eerste fase van de renovatiewerken. Meteen daarna schoten de graafmachines in gang. Helaas bleken de muren met hun verregaande aantasting door betonrot niet bestand tegen de zware trillingen. De 64 meter hoge toren stortte met veel geraas neer. Hij verpulverde daarbij de het gebouwencomplex Rozier-Plateaustraat, waar net alle ingenieursstudenten aan hun eerste college van de dag begonnen. Geen enkele van hen overleefde de steenlawine.

Vicerector Luc Moens spreekt van een economische ramp zonder voorgaande. ‘Er heerst sowieso al een pijnlijk tekort aan ingenieursstudenten op de arbeidsmarkt. Dat wordt er door de gebeurtenissen van vandaag alleen maar erger op: vijf generaties ingenieursstudenten zijn nu definitief verloren voor het bedrijfsleven. Het zal zeker vijf jaar duren voor we een nieuwe generatie ingenieurs en architecten hebben opgeleid.’

De architecten Robbrecht en Daem, die het hele project leiden, snappen niet hoe dit is kunnen gebeuren. ‘We hadden nochtans voorzien dat de Boekentoren zou instorten tijdens de werken. Maar de bedoeling was dat de toren zou neervallen op de gebouwen van de vakgroep Kunstwetenschappen langs de Sint-Hubertuslaan. Met wat geluk zouden we dan in één klap van honderden studenten kunstgeschiedenis en archeologie verlost zijn. Die brengen toch niks op aan de maatschappij en kosten ons alleen maar een pak werkloosheidsuitkeringen. In tegenstelling tot ingenieurs, en vooral architecten, die de motor vormen van de economie.’

Vicerector
Luc Moens:
‘Vijf generaties ingenieursstudenten zijn nu definitief verloren voor het bedrijfsleven’

Het probleem van het overaanbod aan kunsthistorici op de arbeidsmarkt wordt daarmee des te prangender. Eerder mislukte al een poging van de KU Leuven om het aantal archeologiestudenten te decimeren op het toenmalige Fochplein, dat voor de gelegenheid was omgevormd in een archeologische site. ‘De bedoeling was dat de studenten tijdens de opgravingen per ongeluk bedolven zouden raken onder de instortende wanden van de put, maar in onze berekeningen hebben we toen de draagkracht onderschat’, verklaart ingenieur en vicerector bevoegd voor studentenbeleid Martine Baelmans. ‘We beraden ons nu over efficiëntere manieren om het probleem aan te pakken.’