Het kerstfeest wordt een treurige bedoening voor Roger Moerman (51). Zijn drie nichtjes lieten hem gisterenmiddag colloqueren. Door zijn gedwongen opname in een psychiatrische instelling in Kortrijk zal Roger kerstavond vieren met smakeloze drab uit de grootkeuken. En nog veel erger: zonder één druppel alcohol.
Lotte (17) en de zussen Maaike (17) en Annelies (15) zijn zichtbaar opgelucht dat hun plannetje geslaagd is. ‘Mijn pa kent een vrederechter, nonkel Rudy schakelde een dokter in en zo is het gelukt om nonkel Roger met zijn klieken en zijn klakken binnen te draaien’, vertelt Maaike.
De drie meisjes waren het beu dat hun zatte oom ieder familiefeest kwam vergallen met zijn dronken gebral. ‘Veel families hebben last van zo’n figuur. Meestal weet men niet hoe je daarmee moet omgaan, waardoor het probleem alleen maar groter wordt. Daarom wilden wij een voorbeeld stellen. Je hoeft niet bij de pakken te blijven zitten. Neem zelf het initiatief’, zegt Lotte strijdvaardig.
‘Zatte nonkels verdienen geen genade’, weet Annelies. ‘Het zijn ergerlijke mensen die zichzelf niet onder controle hebben.’
Voelen ze dan geen empathie met hun oom? ‘God ja, jammer, hoor, dat zijn vrouw hem tien jaar geleden heeft laten zitten’, zucht Maaike cynisch. ‘Maar is hij beginnen te drinken omdat zijn vrouw vertrokken is? Of is zijn vrouw vertrokken omdat hij drinkt?’
Lotte voelt geen enkele band met Roger, de broer van haar moeder. ‘Niets van wat hij zegt, kan me ook maar één seconde boeien. Altijd gaat het over hetzelfde. Dat hij zo’n goede boekhouder is. En goh, dat cijfertjes zo plezant zijn en dat hij er nogal wat truken mee kan uithalen.’
‘Ja, maar voor de rest weet hij van de wereld niet. Voor hetzelfde geld leven we nog in 1981’, vult Annelies aan. ‘De pakken die die man draagt: verschrikkelijk. En dan dat kapsel.’
‘Het ergste is eigenlijk wanneer hij je apart neemt en over zijn miserabel leven begint te vertellen’, vindt Maaike. ‘Al dat zelfmedelijden, wat ben je ermee? Dan zit hij te blèten en zie je dat hij troost verwacht, maar het is altijd krak hetzelfde verhaal. Dat hij zo eenzaam is en dat hij niet veel mensen kent. Boehoehoe. Man, dat hebben we al honderd keer gehoord. Get a fucking life.’
‘Echt waar: honderd keer’, knikken Lotte en Annelies.
‘En ondertussen probeer je maar je walging te verbergen omdat hij een onwaarschijnlijk hard uit zijn bek stinkt’, zegt Maaike met een vies gezicht. ‘Om van te braken.’
‘Waar wij mee bezig zijn, dat interesseert hem niet’, stelt Lotte. ‘Het enige wat hij doet, is vragen of we al een vriendje hebben.’
‘En dan kijkt hij naar onze borsten. Bij mij zegt hij: “Maar gij zijt nog geen echte vrouw, hé. Gij zult nog wat boterhammekes moeten eten.” Dat is zeer vernederend’, mompelt Annelies een beetje beschaamd.
‘Prijs uzelf gelukkig. Als hij kon, hij kroop in m’n decolleté terwijl iedereen erop zit te kijken’, werpt Lotte op. ‘Die man kent geen schaamte. Dat zit zich maar te bezatten en aan te stellen waar iedereen bij zit.’
‘Vorig jaar besloot hij moppen te vertellen toen hij weer goed boven zijn theewater was’, herinnert Maaike zich. ‘Maar hij kan dat niet, zelfs niet als hij nuchter is. Hij verliest zijn draad, vergeet de clue en probeert de zaak te redden door zelf te gieren als een hyena die zonder verdoving gecastreerd wordt.’
‘Mijn pa heeft er toen een opmerking over gemaakt. “Roger, we vinden je grappiger als je gewoon je mond houdt.” Toen was hij wóést’, grijnst Annelies.
Lotte (17):
‘Die man kent geen schaamte. Dat zit zich maar aan te stellen waar iedereen bij zit’
‘Ja, echt. Hij is op zijn stoel gaan staan en wou iedereen eens goed de les spellen. “Is het dat wat ge wilt? Dat ik zwijg? Awel, ’t is al goed. Ik zal zwijgen! Mijn koord hangt verdomme al tien jaar klaar, ik heb maar mijn kop door de strop te steken en ’t is gedaan. Als ik had geweten dat het hier zo zat, dan waart ge al lang van mij af! Bende hypocrieten!” Ons meme was ontroostbaar’, vertelt Maaike.
Is hij zich dan effectief gaan ophangen? ‘Bahneengij. Hij is van zijn stoel gesukkeld en op de vloer in slaap gevallen’, rolt Lotte met haar ogen.
‘Wij zijn kortom blij dat zatte nonkel voor onbepaalde tijd opgesloten zit en wensen hem bij deze een vrolijk kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar!’, besluit Annelies opgeruimd.