Hij is er weer in geslaagd, de extraverte premier van het koninkrijk België. Gisteren stuurde Yves Leterme andermaal een tweet de wijde wereld in die niet voor de openbaarheid was bestemd. De twitterende goegemeente deed haar best, maar kon haar gegrijns niet onderdrukken.
‘Missch klopt het niet. Maar dat vertel je me zondagav? Werkte je bij Adecco?/Als ik teveel vraag, zeg maar. Wil je nt stalken’, schreef Leterme in een bericht dat enkel voor de ogen van een onbekend persoon bedoeld was.
De Rechtzetting heeft die persoon gevonden. Niet door lang en intens speurwerk, maar omdat deze krant bekend staat als het enige nieuwsmedium dat de deontologische regel toepast om getuigen grof geld te betalen. De Brusselse Elodie Buamgetongo (26) stapte spontaan het redactielokaal binnen.
‘Ja, Yves Leterme heeft mij gestalkt. Lang en hard’, bekende de jonge vrouw meteen.
Buamgetongo werkt al vijf jaar als kamermeisje in een chic Brussels hotel. Leterme komt er sinds de federale verkiezingen van 2007 regelmatig over de vloer. Meestal om een uiltje te knappen na nachtelijke onderhandelingen die weer op niets zijn uitgedraaid.
‘In het begin vond ik het een lieve, ingetogen man’, getuigt Buamgetongo. ‘Toen hij een eerste keer ontslag moest nemen als premier had ik zelfs medelijden met hem. Zijn typisch West-Vlaamse onzekerheid had een stimulerend effect op een vrijgevochten stadsmeisje als ik. Maar sinds zijn politieke comeback heeft zijn zelfvertrouwen ongezonde proporties aangenomen. Ik werd er een beetje bang voor.’
Hoewel Leterme er meermaals om vroeg, heeft Buamgetongo nooit haar gsm-nummer gegeven. ‘Op een bepaald moment ben ik wel zo stom geweest om te laten vallen dat ik ook op Twitter zit. Sindsdien stuurt hij me om de haverklap DM’s (direct messages – nvdr). Telkens weer met datzelfde zinnetje: ‘Ik wil je niet stalken.’ Misselijk werd ik ervan. In plaats van me eens stevig en kordaat tegen zijn gilet te trekken altijd maar die kruiperige berichtjes. Vijf minuten moed, is dat nu echt zo moeilijk?’
Het toppunt werd bereikt toen Leterme ongevraagd federale begrotingscijfers begon te verzenden. ‘Met zijn BlackBerry stuurde hij me wazige foto’s van piekende grafieken. Eerlijk waar: daar had ik geen boodschap aan. Ik heb ‘m toen vriendelijk gevraagd afstand te nemen. Daar heeft hij zich gedurende twee maanden aan gehouden’, vertelt het kamermeisje rustig. Op haar gelaat spelen geen emoties, maar een aandachtig waarnemer ziet dat ze kapot is van verdriet.
‘Vorige maand kreeg ik een brief van de belastingen in de bus. Ik snapte er niets van: ik was de fiscus nog 1.800 euro verschuldigd terwijl ik vier lange jaren voor een hongerloon heb gewerkt’, blaast Buamgetongo. De dame behaalde een diploma sociaal assistent, maar door de apartheidslijst van interimbureau Adecco kwam ze enkel in aanmerking voor de meest onnozele jobs.
Pas sinds een jaar is het kamermeisje vast in dienst bij het hotel. Tot dan werkte ze met weekcontractjes via het betreffende interimkantoor – een praktijk die ook wel bekend staat als ‘uitbuiting’. ‘Niemand kon me uitleggen waarom ik de fiscus opeens zoveel moest betalen’, zegt de vrouw. Uit pure wanhoop richtte ze zich tot Leterme – als premier zou uitgerekend híj toch wel met een oplossing op de proppen moeten kunnen komen?
Elodie Buamgetongo:
‘Met zijn BlackBerry stuurde hij me wazige foto’s van piekende grafieken’
Dat liep dus verkeerd af. Leterme kon Buamgetongo niet helpen en op de koop toe stuurde hij een uiterst dubieus bericht de wereld in. Daardoor werd het kamermeisje voor het hele land te schande gemaakt. ‘Dat heeft haar mentaal gekraakt. Elodie overweegt een klacht in te dienen en een stevige schadevergoeding te eisen’, zeggen vrienden en familieleden van Buamgetongo. Zelf ontkent ze dat: ‘Het is me niet om het geld te doen. Ik wil gewoon dat mijn problemen met de fiscus opgelost worden.’