Ilombe Mboyo maakt kritische kanttekeningen bij het gebrek aan ophef over zijn verleden als groepsverkrachter.

Verkrachter Mboyo klaagt over te makke pers

Voetballer Petit Pelé Ilombe Mboyo, die veroordeeld werd wegens verkrachting, is teleurgesteld in de Vlaamse pers. 'Ik had gerekend op meer verontwaardiging', zegt de nieuwbakken Rode Duivel.

Petit Pelé Ilombe Mboyo (25) is van oordeel dat de Vlaamse pers uiterst mak reageert op de onthulling dat hij in 2004 werd veroordeeld tot zeven jaar effectief en drie jaar voorwaardelijk voor een groepsverkrachting en gewelddadig gedrag. De jonge hoop en glorie van het Gentse en Belgische voetbal noemt zichzelf diep teleurgesteld en meent dat de media anders omgaan met zijn verleden als seksuele predator omdat hij een voetballer is.

‘De ene publieke man is blijkbaar de andere niet’, constateert de jonge sportman. ‘Als zulke feiten bekend geraken, zou je verwachten dat de publieke opinie je genadeloos neersabelt, maar een voetballer kan blijkbaar niet op dezelfde aandacht rekenen. Het is onthutsend dat krantencommentatoren nauwelijks misbaar maken over mijn verleden.’

Mboyo betreurt dat hij niet hetzelfde respect krijgt als een intellectueel van middelbare leeftijd die tegen de lamp loopt. ‘In dat geval volgt de berichtgeving steevast hetzelfde stramien. Het maakt daarbij niet uit of zo’n man van bij de VRT, de kerk, de politiek, de psychiatrische zorgverlening, de universiteit of waar dan ook komt. De dader bekent, gaat aan de schandpaal en iedereen is diep geschokt. Vervolgens zeggen advocate Christine Mussche en kinderpsychiater Peter Adriaenssens hoe erg het is voor de slachtoffers, wat voor een nare man de dader is en wie er allemaal schuldig verzuim heeft gepleegd. Daarna volgt de maatschappelijke catharsis.’

‘Ik vraag me af wat je als voetballer eigenlijk moet mispeuteren om in de vernieling geschreven te worden’, blaast Mboyo. ‘Met de ernst van het misbruik heeft het alvast niets te maken. Ik geloof niet dat wat ik uitgespookt heb minder erg is dan Pol Van Den Driessche die op elke bil een hand legt.’

Is de voetballer dan niet dankbaar dan hij wél een tweede kans krijgt? ‘Natuurlijk vind ik dat fijn’, erkent Mboyo. ‘Ik heb trouwens ook moeten boeten. Maar een intellectueel die zijn poten niet kan thuishouden, blijft een grotere shock. Van jonge voetballers denkt men nog altijd: ach ja, dat zijn allemaal testosteronbommen, die kunnen zich niet bedwingen. Nochtans zijn wij niet brutaler dan andere mensen. Kijk naar Bart Goor: een enorme fan van de poëzie van Guido Gezelle. Jonathan Legear spreekt zelfs een aardig mondje Latijn.’

Ilombe Mboyo:
‘Ik vraag me af wat je als voetballer moet mispeuteren om in de vernieling geschreven te worden’

Tom Naegels, journalist en ombudsman bij De Standaard, heeft dit weekend een uitgebreide reportage over Mboyo geschreven. Hij wimpelt de beschuldigingen weg . ‘In alle eerlijkheid denk ik niet dat het feit dat Mboyo sportman is bepalend was voor de wijze waarop de krant het verhaal heeft gebracht. Mocht het Eddy Merckx zijn, dan was het minstens een maand aan een stuk prijs in de pers. Dan stonden tientallen deskundigen aan te schuiven om hun mening te geven. Ook van sporthelden verwachten we dat zij zich behoorlijk gedragen. De verklaring voor de lauwe reactie is stomweg dat Mboyo een neger is.’